Alloszczur

[Pyl]

Magdonald, dzięki, jutro poczytam, bo dziś już tylko z komórki.
Zobacz jaka będzie sytuacja po przeleczeniu i chwili bez leków. Teraz ważniejsza jest walka z bakterią. Niech zdrowieje!

[Magdonald]

A ja po dość długim czasie wracam z dobrymi wieściami Clavaseptin uspokoił trochę pasteurellę i po 2-3 tygodniach po odstawieniu lekarstw zrobiłam ponowny wymaz i badanie. Okazało się, ze w nosku Małej Mi pozostały już tylko pojedyncze kolonie pasteurelli, czyli w każdym razie o wiele mniej niż poprzednio, ale też za mało, by w jej stanie zdrowia (po problemach z wątrobą, itp) od razu podawać następny antybiotyk.
W rezultacie zrobiłyśmy miesięczną kurację odpornościową doustną szczepionką Luivac dla całego stada. Mała Mi dostawała 1/4 tabletki, a pozostałe 3/4 dzieliłam jeszcze na pół, tak więc reszta dziewczyn dostawała po 1/8 tabletki dziennie. Po 28 dniach od skończenia całego opakowania (28 tabletek, więc 28 dni podawania ), rozpoczniemy drugie opakowanie. Póki co, z efektów po pierwszym miesiącu jestem zadowolona, Mała Mi wciąż kicha, ale nie bardziej niż po ukończeniu antybiotykoterapii Clavaseptinem.
Zadowolona na tyle, że od jakiegoś tygodnia trwa łączenie Małej Mi z resztą stada Nasi weci pozwolili na to, bo tak czy inaczej, trzymając wszystkie szczury w jednym pokoju, stado i tak już pewnie zdążyło się pasteurellą zarazić, więc trzymanie Małej Mi osobno byłoby tylko wyrządzaniem krzywdy dla niej... W efekcie oczy mi się szkliły, gdy widziałam, jak moje "dziecko", po prawie roku samotności tuli się i iska z innymi szczurkami W każdym razie, łączeniowo jesteśmy na etapie prawie-dużej klatki. Mieszkają sobie od wczoraj tak, z kilkuminutowymi wybiegami po dużej klatce pod moim nadzorem, gdyż Mała Mi, jak się okazało, jest niezłą łobuziarą


Pozdrawiamy!

[Pyl]

[Magdonald]

Diablica na wybiegu i w dużej klatce gania i podszczypuje ząbkami resztę dziewczyn, które niesamowicie to musi irytować, bo zaraz się puszą, ganiają i przepychają

No, ale łobuzują tylko gdy nie śpią, a gdy śpią, to śpią wszystkie razem...
Dowód (w końcu całe stado razem ) :


Ucałuj siostrę również od nas

[Pyl]

Magdonald, nadrabia za czasy samotności
Bardzo się cieszę, że sobie radzi w stadzie. Mam nadzieję, że podszczypywanie jej przejdzie i dotrą się dziewczyny również na jawie, nie tylko we śnie

Czarna Dama wytulona, pozdrawia siostrzyczkę

[Pyl]

Wieści z wątku Benka i Kruszka:

[nimka]

Moja Arianka z tego samego źródła trzyma się lepiej - niedawno było zdjęcie RTG (serce na zdjęciu ładne) + osłuchiwanie + antybiotyk z powodu bardzo leciutkich szmerów czy świstów (akurat ona osłuchowo prezentowała się najlepiej spośród 3-szczurowego stada, nieco więcej szmerów w płucach u Diany i Cynthii), ale na kontroli już dużo lepiej - Arianka ok, dwie pozostałe "prawie ok" z kontynuacją antybiotyku do 3 tygodni podawania łącznie. Też podejrzewam myko lub pasteurellę, ale nawet niespecjalnie jest z czego zrobić wymaz (?), bo wydzieliny żadnej nie ma.

[nimka]

Jakby ktoś był ciekawy, wyniki odebranej 7 października 2014 r z nieudanej adopcji po 1,5 roku samiczki, którą wydałam od siebie do domu w Krakowie:
http://forum.szczury.biz/...p=978503#978503 (tu i w kilku postach wcześniejszych i późniejszych)
Raczej jej stan zdrowia wskazuje wyłącznie na zaniedbanie przez ostatnią właścicielkę
Ale może i coś przy okazji też jest na rzeczy (coś co mogą mieć też inne szczury z tego miejsca.

Chłopczyk, którego również wydałam 1,5 roku temu też z tego źródła podobno bardzo źle się czuje. Niestety nie udało mi się dowiedzieć od właścicielki CZY jest leczony, gdzie i NA CO. Dostałam tylko info, że jest "przy końcu życia" Trudno mi sobie to wyobrazić patrząc np. na moją Ariankę która jest od niego jakiś tydzień-dwa starsza.

Coś mi nie wyszły te adopcje
A były domy sprawdzane, były wizyty przedadopcyjne, ankiety, długie rozmowy przed adopcją. I co?... Aż się odechciewa wyadoptowywać szczury

[Devona]

Off-Topic:

Ano niestety, wyadoptowanie szczurów to chyba druga (po chorobach) najmniej przyjemna część obcowania z tymi zwierzętami . Od obu można dosłownie osiwieć .

[Vaco]

Babcia Karabela Trochę posiwiała

[Magdonald]

Przed chwilą pożegnałam Małą Mi... Pasteurella wygrała...

Przy okazji zapytam, może ktoś z Was wie, jak długo mogę trzymać ciałko do sekcji i jak je wtedy przechowywać? Moja weterynarz dostępna będzie dopiero w poniedziałek, chciałabym, by to właśnie ona wykonała sekcję, o ile będzie to jeszcze możliwe - przed nami cały weekend...

[Pyl]

Nie... Mała Mi Taka była dzielna, tyle czasu walczyła, a jednak paskudna bakteria ją pokonała
Smutno.
Jedyne co pociesza to to, że miała dobre życie - od interwencji sporo czasu upłynęło, nie wiadomo jak by się potoczyło jej życie w karmówce, ale na pewno nie byłoby takie jak miała u Ciebie.

Nie jestem pewna czy po weekendzie ciałko nada się jeszcze na sekcję, obawiam się, że niezbyt dużo będzie można ocenić. Przechowywać należy w lodówce, z tym, że nie należy trzymać w torebce foliowej.

[Magdonald]

Póki co, na noc zostawiłam ją owiniętą kawałkiem polarku w kartonowym pudełeczku, w lodówce. W takim razie nie będę owijać tego reklamówką, nad czym się zastanawiałam.
Gdzieś mi kiedyś przemknęło coś o trzymaniu ciałka w zamrażalce, ale nie wiem w jakich sytuacjach i czy powinno się to robić, wolę się upewnić, zanim miałabym je tam włożyć.

[Pyl]

Magdonald, nie, w zamrazarce nie! Mróz (a dokładniej woda przekształcająca się w lód) niszczy strukturę komórek i ciałko nie nadaje się do badania.
W lodówce w polarkach, w kartoniku jest ok.
Gdzieś był materiał o przygotowani ciałka do sekcji - chyba na forum SHSRP w ogólnodostępnej sekcji. quag kiedyś linkowała go na naszym forum.
I może zadzwoń do lecznicy zapytaj, czy można/warto czekać aż tak długo.

[Magdonald]

Napisałam dziś z samego rana maila z takim pytaniem do naszej wet, bo jeśli ktoś miałby wykonać sekcję Małej Mi, to raczej tylko ona. Zobaczymy co odpisze.
Poza tym, mam jakiegoś pecha do weekendów...