Alloszczur

Karena

Proszę o trzymanie się tematu wątku.

PALATINA · ['] Dołączyła: 19 Lis 2006 Posty: 4754 Skąd: Warszawa

Ja nie umiem już walczyć o każdego szczura - tak jak to robiłam przed laty.
To wg mnie kolejny powód, by zrezygnować z tych zwierząt. One zasługują na to, żeby o nie walczyć (jeśli to ma sens oczywiście), a ja już nie bardzo potrafię im to dawać.

susurrement

Bel, okej, każdy ma swoje przykłady; u mnie miał sens zabieg nawet u ponad 2,5 letniego szczura. także bywa różnie.

ja nadal umiem o nie walczyć, ale z czasem uczę się nie walczenia za wszelką cenę. potrafię odpuścić w odpowiednim momencie, a kiedyś nie dawałam rady. niemniej z czasem opieka nad tym gatunkiem zwierząt staje się dla mnie ponad moje siły. aktualnie nie wyobrażam sobie domu bez nich, ale zobaczymy jak będzie.. stado się wykruszy, chcę zrobić czas na remont ich pokoju oraz odczekać bezpieczny okres w kwestii dezynfekcji klatek itp, a potem będę myśleć co dalej. może przyzwyczaję się do domu bez nich, a może rozpocznę nowe stado, na zupełnie nowych zasadach - nie wiem. mimo tych wszystkich przejść cieszę się, że miałam i mam tak duże stado, wiele się nauczyłam i na pewno jest to z korzyścią dla wszystkich.

irbis

Ja ze szczurów zrezygnowałam, jeśli dobrze pamiętam, półtora roku temu, kiedy zdechł mój ostatni ogon. Poddałam się i nie byłam w stanie więcej przechodzić tych wszystkich wizyt u weterynarza i okropnych scenariuszy. I tych często gwałtownych zachorowań, gdzie zdrowy jak byk 980gramowy szczur nagle zaczyna się słaniać na nogach i nadchodzi długo oczekiwana (ale bardzo nagła!) starość. Nie mogłam już patrzeć jak taki prawie kilogramowy szczur pomimo kosztownego leczenia po tygodniu schudł do niecałych 600 gram. Miałam dosyć śmierci i ze starości, i tych gwałtownych choróbsk. To mnie chyba przerosło. O każdego szczura walczyłam bardzo mocno, ale najtrudniejsze chyba było podjąć decyzję o uśpieniu, gdy stan już robił się katastrofalny. Żyją zdecydowanie za krótko : (

Ale pomimo to, teraz czuję niesamowity brak ogonów hałasujących mi za plecami, kiedy się uczę. I bardzo, bardzo, bardzo mocno chcę doszczurowić się raz jeszcze. Nawet jeśli będę musiała ryczeć nocami, gdy któryś ciężko zachoruje.
To chyba jak pizza. Bardzo kaloryczna i bardzo ją uwielbiasz, ale nawet gdy zrobisz sobie długą dietę, znowu będziesz chcieć chociaż kawałek pizzy, żeby przypomnieć sobie jakie to dobre...

Niamey

irbis

Off-Topic:

Niamey napisał/a:

irbis napisał/a:

gdzie zdrowy jak byk 980gramowy szczur

tak zupłenie na marginesie tematu

Off-Topic:

"zdrowy 980 gramowy szczur" to według mnie oksymoron. Taki szczur z definicji jest w grupie ryzyka, na 100% ma otłuszczone i obciążone ponad miarę organy. Ale to tylko w ramach dygresji

Uwierz, lub nie ; ), ale nie był to szczur gruby - on był po prostu wielki. Nie był otłuszczony, widziałam otłuszczone szczury i z całą pewnością ten nie był. Był zarówno wysoki, długi i ciężki (przynajmniej w porównaniu do innych moich szczurów). No chyba, że waga nie pokazywała dobrych pomiarów, ale różnica wielkościowa była znaczna.

Oli · Dołączyła: 14 Sty 2007 Posty: 13184 Skąd: Warszawa

Off-Topic:

irbis, otyłość nie musi być zewnętrzna, może być wewnętrzna, wtedy np. szczur wydaje się taki zbity, a w rzeczywistości jest gruby.

irbis

Off-Topic:

Borys przeżył niecałe trzy lata bez czterech miesięcy. I w międzyczasie, podczas kontrolnych badań, nigdy nie było żadnych problemów. A jeśli byłby wewnętrznie otyły, na pewno pojawiłyby się wcześniej jakieś komplikacje. A tu hasał z innymi szczurami normalnie, wspinał się po drabinkach i wcale nie jadł więcej od pozostałych. Ale - nie tylko was to dziwi, ja gdy usłyszałam wagę też byłam zszokowana...
I do tej pory nie trafił mi się taki wielkoszczur, choć widzę, że jeden miał etap 'nadganiania'

Martuha

zuuzuushii · Dołączyła: 06 Paź 2009 Posty: 1418 Skąd: Lublin

Off-Topic:

wbrew pozorom 900 gram na szczura to nie tak przerażająco dużo. Są takie które już przy 700 gramach tłuszcz się przelewa i takie które wyglądają całkiem porządnie przy wadze +900

(mój Szafirek, nie wyglądał tragicznie tłusto przy wadze 920 gram, każdy się nim zachwycał. Skończył dwa lata i gdyby nie ropień to pewnie by sobie jeszcze pożył. Formę także miał świetną)

alken · Dołączyła: 16 Kwi 2010 Posty: 90

ja chciałam już zrezygnować, nie doszczurzać się, poczekać az dziewczyny odejdą i wziąć kota -dłuzej zyje itp

nawet na forum zaczęłam rzadziej bywać, z moderowania chciałam zrezygnować, ale ZNOOWU wzięłam szczura, bo mi się labików szkoda zrobiło, no i przedłużyłam zycie stada o co najmniej 1,5 roku

(zakładając ze szczur zyje 2 lata)

jakoś sobie nie wyobrazam nie miec szczurów, i nie wyobrazam sobie nie bywać na szczurzych forach

Kluska

Rezygnuję ze szczurów z powodu astmy oskrzelowej, której się nabawiłam 1,5 roku temu w zagrzybionym mieszkaniu. Biorę leki, ale niestety jest coraz gorzej. Przy sprzątaniu klatek dostaję ataku astmy; nigdy nie miałam problemów z alergiami, a teraz przebywanie ze szczurami w jednym pomieszczeniu (szczególnie w nocy) staje się wręcz niemożliwe. Chcę żeby moje stadko spokojnie sobie żyło, a gdy ostatni ogon odejdzie - na kilka dobrych lat zrezygnuję z adopcji szczurów. Chciałabym mieć psa, ale jeszcze sporo przede mną.

susurrement

Kluska, dobre leczenie działa cuda, mam astmę i alergię od wielu lat, a daję radę przy kontakcie ze zwierzętami zarówno w domu jak i w pracy, co jeszcze kiedyś wydawało się być w moim życiu niemożliwe.

Oli · Dołączyła: 14 Sty 2007 Posty: 13184 Skąd: Warszawa

potwierdzam, też mam astmę i leki pozwalają mi normalnie funkcjonować. gorzej jest z katarem siennym, ale też mam swoje leki i triki przy nadmiernym wystawieniu na alergen.