Alloszczur

[Kamila]

Tak jak w temacie ,temat dotyczy eksperymentów przeprowadzanych na szczurach .Niektórzy mogą powiedzą że jest dość niehumanitarne i musze stwierdzić że czasem są to okrutne eksperymenty i jestem przeciwna wielu z nich ,chce jedynie odnieść się do eksperymentów żywieniowych dzięki właśnie którym możemy dowiedzieć się jak uniknąć błędów żywieniowych –co doprowadza do chorób i przedwczesnej śmierci .Wyniki badań są wykorzystywane w leczeniu lub zapobieganiu chorób nie koniecznie ludzi jak i również zwierząt. Zresztą każdy z nas mniej więcej orientuje się po co się robi eksperymenty i jak wyglądają oraz jakie są ich niekiedy skutki .
Dlaczego by nie wykorzystać ta istniejącą już wiedzie dla swoich potrzeb?
Myślę ze możemy dla siebie i naszych zwierzątek domowych .

Oto podaje wycinkę tekstu z artykułu ze strony http://www.polania.pl/dok...enko/wyklad.htm
„
Badania nad wpływem żywienia na długość życia były prowadzone już wcześniej w latach trzydziestych przez Mc Caya. Okazało się że szczury głodzone, które dostawały ok. 30% pożywienia mniej, niż te które jadły do woli, żyły znacznie dłużej i miały mniej nowotworów.
U ludzi takie badania są zbyt trudne. Dlatego w latach sześćdziesiątych Ross, później Berg i Simms wznowili badania na szczurach. Nie było przypadkowości w tych badaniach ponieważ były to duże grupy zwierząt.
Zastosowano ograniczenie pożywienia średnio o 1/3. Z tym, że było to pożywienie bogate w dobre białko, sole mineralne i witaminy. Tak na ogół robi się w badaniach, ponieważ zwykła dieta nie zaspokaja potrzeb na wszystkie znane składniki odżywcze.
Zauważono, że ograniczenie pożywienia nawet w wieku starczym(prawie o połowę) daje bardzo dobre efekty. Szczur żyje średnio 800 dni, 25 razy krócej niż człowiek i stąd jeżeli na szczurach są jakieś efekty mnożymy to przez 25 i przewidujemy skutek u ludzi. Szczur ma bowiem genom zbliżony do człowieka. Adaptuje się do potrzeb żywieniowych podobnie jak człowiek, dlatego właśnie na nim prowadzi się badanie naukowe.
Z badań naukowców jasno wynika, że szczury, które mniej jadły, żyły ok. 300 dni dłużej od pozostałych.”

Aby przeczytać całość tekstu kliknij na odnośnik który znajduje się nad tekstem Warto


Musze się przyznać z perspektywy czasu ze ja przeprowadziłam nieświadomie eksperyment i zupełnie o tym nie wiedziałam.
Różni się on trochę od tego wyżej wymienionego.
Mój pierwszy szczurek(albinos) żył około 4,5 roku a odszedł śmiercią naturalną, nie zaobserwowałam żadnych chorób –po prostu pewnego dnia zasnął i się nie obudził .Gdy brałam szczurka od kolegi miał ich 5 w jednym akwarium (1990r-nie były popularne klatki na gryzonie)on mi powiedział co dawać mu do jedzenia itp. posłuchałam go jako ze doświadczenia nie miałam żadnego- podawałam głównie owoce, warzywa ,ziarna -rzadziej jajko czy produkty mleczne a już sporadycznie mięso. Powiedział mi wtedy kolega ze karmi je w bardzo przybliżony sposób takich jakie maja w naturalnym życiu nie biorąc pod uwagę śmietników bo to już nie jest naturalne środowisko. Wiec mój szczurek jak i jego szczurki które z nim pozostały żyły ponad 4 lata .
Po kilku latach podjęłam decyzje przygarnięcia dwóch szczurków (kapturkowe)-Dawałam im praktycznie wszystko ,ziarna ,owoce ,warzywa, mięso, jaja-nie były grube i nie obżerały się bez przesady. Szczurek jeden po około 1,5 roku zaczął chorować aż odszedł (weterynarz wiele nie wiedział co mu jest) ,około 2 tygodnie potem odszedł następny nagle i niespodziewanie.
Nie wiem czy to miało jakieś znaczenie ale sadzę że zawiniła tu moja dieta którą im serwowałam.

Mięso teraz jakie można kupić jest ze zwierząt hodowanych masowo które są faszerowane antybiotykami, sterydami, paszami które nic nie mają w sobie naturalnego itp. większość zwierząt nie wie co to Słońce i trawa. Kiedy spożywa się taki pokarm organizm uodparnia się na antybiotyki i lekarstwa oraz następuje przed wczesne dojrzewanie (to słowa również z artykułów naukowych i udowodnionych)-jest na tym punkcie wiele sporów i jest to problem globalny.
Owoce ,warzywa kupowane w sklepie są pryskane, sztuczne nawozy itp.
Nie wiem co gorsze.
Jeśli macie jakieś informacje i swoje spostrzeżenia to zamieszczajcie w tym temacie ,wydaje się to temat godny uwagi.

Edit: Aha ktoś zapyta dlaczego szczurek u mnie żył około 4,5 roku –mam na to prosta odpowiedz –szczury laboratoryjne siedzą zazwyczaj całymi dniami w zamkniętych pomieszczeniach ,często sztucznym świetle. Mój miał dużo lepsze warunki ,wybieg na działce ze świeżą trawka ,pożywienie z działki na którym nie było oni grama sztucznego nawozu –to wydaje się dość dużym plusem .

[Niamey]

Z tą mniejszą dawką jedzenia wydaje mi się bardzo prawdopodobne - wielu ludzi, którzy dożywają sędziwego wieku, kiedyś w swoim życiu głodowało, a już na pewno jadło niewiele(zawsze jak są rozmowy ze stulatkami, to opowiadają o tym, że żyli w ciężkich czasach albo biedzie i niedojadali. No i potem jeszcze dodają, że piją codziennie kieliszek koniaczku ). Wymyśliłam do tego takie zupełnie nienaukowe i arbitralne wytłumaczenie - organizm, który otrzymuje mniej pokarmu (ale wystarczająco, by zaspokoić podstawowe potrzeby), nie zużywa zbędnie energii na trawienie i może ją zużytkować na życie:) Rzecz jasna to tylko mój pomysł, ale mimo wszystko poparty jakąś tam obserwacją - moja mama nigdy nie przekarmiała psów (przy okazji dbając, żeby było to bardzo wartościowe pożywienie) i wszystkie dożyły niezwykle sędziwego wieku (np. bokserka odeszła mając 16-17 lat, gdy większość psów tej rasy dożywa 8-10 lat)

[Kamila]

Tak ,moim zdaniem masz racje, spożywając dużo pokarmu dużo energii idzie na jej strawienie. Dobrym przykładem wydaje mi się przykład jedzenia na noc -gdy zjemy na noc a np. do tego coś tłustego to organizm zamiast spowolnić wszystkie funkcje życiowe musi pracować i trawiąc zawartość żołądka co skutkuje mało wartościowym snem ,gdy sytuacja się często powtarza chodzimy wiecznie zmęczeni ,to samo tyczy się zwierząt przy nadmiernym jedzeniu.Czytałam dużo tez na temat braku apetytu w czasie choroby ,zwierze lub człowiek ogranicza instynktownie dostarczania pożywienia bo zajmuje się walka z chorobą a gdy choroba zaczyna przegrywać apetyt wraca i mówi się przecież za jak komuś apetyt wraca to znaczy ze będzie zdrowy lecz w tym przypadku to kwestia rodzaju choroby.
Jeśli natomiast chodzi o psa ,to mój pies gdy miał 3 lata wykryto u niego raka jadra i trafiłam na dość specyficznego weterynarza który kazał mi robić jedno-dniowe głodówki co tydzień tłumacząc że rak nie będzie rozwijać się w szybkim tempie i choć wtedy nie rozumiałam dlaczego to posłuchałam go. Pies dożył 14lat i do ostatnich dni cieszył się niesamowita kondycją i zachowaniem jak u młodego psa. Jedynie ostatni tydzień jego życia był męczarnia ale zawdzięczam to jednej osobie która podrzuciła mu kości z kurczaka (co niestety nie każdy wie że kurczaka kości podczas gryzienia zamieniają sie w ostre jak igła drzazgi i moga powaznie uszkodzić przewód pokarmowy zwierzecia) które niestety mu bardzo zaszkodziły i musiałam go uśpić.

Wracając do szczurków

Szczurek jednak ma inna przemianę materii i nic nie wolno robić na własną rękę. Ja jestem za metodą często a mało. Tłuszcze i węglowodany w niewielkich ilościach i białkiem zwierzęcym tez należy uważać.

Nadal pogłębiam swoją wiedze i szukam informacji-głownie opieram się na dowodach naukowych i swoim rozumem.
Na sobie tez juz nie jedno eksperymentowałam wyciągnęłam z tego odpowiednie wnioski choć trudno jest wprowadzić w życie codzienne to czy owo gdy nawyki żywieniowe są tak mocno zakodowane .

[mataforgana]

coś w tym jest, obiło mi się kiedyś o uszy trochę na temat tych eksperymentów.

poza tym nasz wet zawsze podkreśla, że smukłe szczury często mają mniej problemów ze zdrowiem i żyją dłużej. ilekroć wspominam przy nim, że marzą mi się grubsze ogoniaste, beszta mnie, że on potem leczy takie grubaski co pięć minut na choroby krążenia, serca, nowotwory itd.

jasne, że szczupłe szczury też miewają problemy - choćby moja Nezumi, notorycznie zasmarkana - ale wiadomo, że na stan zdrowia wpływ ma wiele czynników - w tym konkretnym przypadku np. trudne dzieciństwo i prawdopodobnie predyspozycje genetyczne.

moje dwa szczury dożyły prawie 3 lat - Nitusia całe życie była szczuplutka, Senio, choć samiec - nigdy nie był tłusty, a na stare lata wręcz chudy.

z kolei najgrubsza w stadzie Nan - odeszła w wieku niespełna 1,5 roku z powodu chorego serca.

coś w tym jest, obiło mi się kiedyś o uszy trochę na temat tych eksperymentów.

poza tym nasz wet zawsze podkreśla, że smukłe szczury często mają mniej problemów ze zdrowiem i żyją dłużej. ilekroć wspominam przy nim, że marzą mi się grubsze ogoniaste, beszta mnie, że on potem leczy takie grubaski co pięć minut na choroby krążenia, serca, nowotwory itd.

jasne, że szczupłe szczury też miewają problemy - choćby moja Nezumi, notorycznie zasmarkana - ale wiadomo, że na stan zdrowia wpływ ma wiele czynników - w tym konkretnym przypadku np. trudne dzieciństwo i prawdopodobnie predyspozycje genetyczne.

moje dwa szczury dożyły prawie 3 lat - Nitusia całe życie była szczuplutka, Senio, choć samiec - nigdy nie był tłusty, a na stare lata wręcz chudy.

z kolei najgrubsza w stadzie Nan - odeszła w wieku niespełna 1,5 roku z powodu chorego serca.

[Ren]

[Kamila]

[pituophis]

Ja tylko chciałbym sprostować, że szczurom w większości doświadczeń podawano pokarm granulowany o obniżonej wartości kalorycznej w porównaniu ze standardowym, a nie mniejszą ilość pokarmu normalnego.

Tak, to dosyć znane eksperymenty, przeprowadzane na myszach, szczurach, psach i makakach. Wiadomo jednak, że dieta jest tylko jedną ze zmiennych - różne szczepy myszy zazwyczaj żyły dłużej na diecie niskokalorycznej, ale czas, o który udało się im wydłużyć życie dietą byłzależnie od szczepu różny, i niekoniecznie bardzo spektakularnie długi. W warunkach domowych, przy kilku szczurach o zupełnie różnym pochodzeniu, w ogóle nie bardzo jest jak spekulować.
Wydaje się też, że im dłużej żyjące zwierzę, tym proporcjonalnie krótsza jest możliwość wydłużenia jego życia dietą - beagle żyły o 2 lata dłużej, myszy nawet o 1/3 życia dłuzej.

Światło nie ma dla szczurów dużego znaczenia, preferują mniejsze natężenia, bez różnicy czy naturalne czy sztuczne. Generalnie to nocne zwierzęta, a jasne światło i brak możliwości schowania przed nim jest dla nich bardzo stresującym bodźcem.

[Kamila]

[pituophis]

Wszystko zależy od tego, co wchodzi w skład granulatu. Nie wiem skąd pomysł, że "jest chemią", albo że jest mało urozmaicony. Bywają bardzo bogate w składniki granulaty. Ja, szczerze mówiąc, uważam, że np. myszy nie da się karmić inaczej, jak głownie granulatami. Inaczej dłubią, część zwierząt wybiera smakołyki, inne są niedożywione. Gryzonie jedzą niemal non-stop, nie da ich się nakarmić jednym czy kilkoma posiłkami dziennie, jak np. psy.

W tego typu doświadczeniach z zasady stosuje się jednorodne granulaty. Inaczej nie miałoby to sensu, bo zwierzęta wybierałyby co chcą, i każde mogłoby jeść zupełnie co innego. Nie dałoby się sprawdzić, dlaczego faktycznie jedna grupa żyje dłużej od innych, bo w praktyce nie byłoby 2 czy kilku wyraźnie rozgraniczonych grup jedzących to samo, tylko x grupek jedzących mniej więcej to samo, lub mniej więcej co innego.

Artykułów na ten temat nie mam zbyt dużo. Mam coś w PDF-ie w Polsce, i archiwalne numery "Świata Nauki" , też w Polsce.

[Kamila]

[pituophis]

Na pewno granulaty wytwarzane dla zwierząt doświadczalnych nie mogą być ani deficytowe (chyba, że takie jest założenie) ani szkodliwe dla nich.

Mniej więcej wiem jak powstają granulaty, nie upieram się zresztą, że każdy MUSI je stosować. Niemniej jednak nie traktuję ich ani jako idealnej karmy, ani zła wcielonego. Uważam, że dla ciągłożerców, zwierząt dłubiących w karmie, wybrednych, potrafiących zrobić sobie krzywdę jedzeniem tylko pewnych rzeczy, jak właśnie gryzonie, niektóre ptaki pasze granulowane mogą być bardzo wskazane.

Można chyba przenieść się do tematu granulatów

[Nisia]

[Oli]

[Dory]

[Viss]