Alloszczur

[Layla]

[PALATINA]

A ja miałam taką pannę!!!!
Dopiero teraz sobie przypomniałam!
Renia. Czarnulka. W 1999r to było, przed maturą ją sobie kupiłam, żeby odreagować stres. Mieszkała samotnie, bo nie umiałam połączyć 2 samiczek .
Kupiłam ją w zoologu jako malca, którego od matki nie powinno się oddzielać.
I już w tym wieku puszczaliuśmy ja na łóżku we 3 osoby, żeby nie zwiała.
Biagała tak szybko, że traciliśmy ją z oczu. Podsakiwała. Znikała i w ułamku sekundy pojawiała się metr dalej, podczas gdy nasze oczy nie zauważyły jak sie przemieszcza! dlatego jako malca puszczaliśmy ja w kilka osób i każdy stał na innym końcu łóżka i łapał bestyjkę!
Gdy była starsza mój brat się z nią kochał bawić w polowanie!
Tylko nie palcatem, a własną dłonią niestety.
Siadał na podłodze dotykał jej pleców i uciekał, a ona goniła dłoń. Skakała do jego ręki naprawdę błyskawicznie! Dziurawiła mu tą dłoń często, ale i tak się codziennie tak bawili. Reńka była nie do zdarcia! Mogła tak pół dnia bez odpoczynku się bawić!!
To był jedyny szczur, którego kiedykolwiek lubił mój brat (on nie lubi żadnych zwierząt)!!
Umiała tez wspinać się po drewnianych kulkach (rączkach od szuflad w mojej szafie). Robiła to z wielkim zapałem! Tak, że uwiązywałam jej kawałek suchej bułki przy najwyższej gałce, a ona cały dzień się wspinała podgryzała trochę, skakała na podłogę (a raczej celowo się puszczała i spadała w dół) i po chwili znów to samo! Nawet mam zdjęcia w starym albumie, gdzie Reńka włazi po gałkach szuflad!
Potrafiła też genialnie łowić groszek i kukurydzę zatopione w misce z wodą.
Robiła to z pasją!
Skakała też na odległość. Stawiałam ją na łóżku. Odsuwałam krzesło i grzechotałam pudełkiem dropsów nad krzesłem. Biła niezłe rekordy skoków! Teraz już nie pamiętam, ale wtedy mierzyłam każdy jej skok!

Layla, myślę że to był ten sam typ szczura!
Całe życie była szczupła i wysportowana.
Umarła w wieku 2,5 roku. Chyba niewydolnośc wątroby. Wtedy nie znałam żadnego dobrego gryzoniowego weta.

Ciekawostka: Reńka była pierwszym szczurem, po zobaczeniu którego obecna dr Jałonicka uznała, że ona też chce mieć szczury bo są cudowne! Od Reńki zaczęła się jej pasja.

Tak wyglądała, gdy ją kupiłam (stary skan zdjęcia, szkoda że taki malutki)

A tak jako dorosła:

[Layla]

PALATINA, dokładnie ten typ szczura Nana jest przy tym cudownie przywiązana do ludzi, uwielbia zabawy z dłonią. To fantastyczny szczur, szkoda, że życie pędzi wśród emerytek Wiem jednak, że gdy zostanie sama, dołączy do niej bezjajcy kolega Na razie sobie nieźle radzę. Nie jest to może wymarzone życie dla Nany, ale nie ukrywam, że rozstanie z nią byłoby i dla nas, i chyba dla niej ciężkie.

[PALATINA]

Renia też kochała ludzi. A że mój brat miał podziurawione ręce, to inna bajka.
Podczas zabawy w polowanie Renia była prawdziwym myśliwym!
Poza tymi sytuacjami nigdy nikogo nie ugryzła. No może raz mnie udziabała, jak jej dałam w dupę za rozkopywanie doniczkowego kwiatka. Uszczypałam ja wtedy w tyłek, a ona sie odwinęła z zębami.
Ale podczas zabaw z moim bratem ZAWSZE gryzła!

[Layla]

Sytuacja się nie zmieniła. Nana chciałaby odebrać przywództwo Arii, iska ją, skacze po niej, męczy, ciągnie po klatce a nawet podgryza. Aria jest stara, ma guzy, ale nadal jest alfą w stadzie, co Nanę doprowadza do szału. Nadpobudliwa jest tak samo jak była, pomimo, że ma już około 7 miesięcy. Zachowuje się okropnie, choć dla niej to świetna zabawa. Sytuacja zupełnie patowa. Nawet jak ją wysterylizuję, klatka chłopaków jest za ciasna na piątą kluskę. Nowej klaty nie kupię, bo to moje ostatnie szczury, robię przerwę. Ech, kocham tego białego potwora, ale brak mi sił i cierpliwości.

PS: Jak ktoś ma młode babsztyle, to mogę blondynę oddać, z umową adopcyjną Mimo, że serce pęka, to już psycha mi siada przez nią...

[Layla]

Nie chcę zapeszać, ale widzę pierwsze oznaki postępu. Wymyśliłam, że wkraczam do akcji, kiedy Nana z iskania przechodzi do ciągnięcia za futro i ewidentnego męczenia. Dominuję ją ale tak naprawdę porządnie, czasem trwa to bardzo długo, aż przestanie się ruszać (ale żyje ). Przy pierwszych próbach Nana przeistaczała się w potwora: z białej kulki przeistaczała się w moich rękach w bestię ze zmrużonymi oczami, najezonym futrem i pokazywała wszystkie siekacze To bydlę jest niewychowane Po takiej akcji po powrocie do klaty ma focha, ale się uspokaja. Ataki na staruszki są rzadsze i mniej intensywne, a Nana stara się nam podlizać.

Mam nadzieję, że nie jestem zbyt ostra, ale nie będzie mi szczurzysko pyskowało i biło koleżanki

[Viss]

[Natalia]

To dobrze, że coś ruszyło w sprawie z Nanką . Trzeba jej pokazać, że starszym należy się szacunek .

[Layla]

[Ren]

Layla, to może też ja postrasz zębami

Layla, to może też ja postrasz zębami

[Layla]

Powracam do tematu, aby powiedzieć, że jedynym skutecznym lekarstwem na temperament Nany było wzięcie 2 małych samiczek, żeby miała się z kim i na kim wyżywać. Czy rozwiązanie najprostsze de facto

[marla]

a czemu jednak zrezygnowałaś z opcji z bezjajecznym facetem?

a czemu jednak zrezygnowałaś z opcji z bezjajecznym facetem?

[Layla]

aga, bo się doszczurzyłam i nie rezygnuję ze szczurów Nie kastruję swoich chłopców (szczególnie, że stado skurczyło mi się do 2 panów) i mam po prostu więcej bab