Alloszczur

[PALATINA]

Dodam jeszcze, że szczur może gryźć, bo coś mu dolega - Przykład: mój Benjamin (białas z lab.). Po ponad roku nagle zaczął sie na mnie rzucać. Gdy go dotykałam, gryzł - mocno, do krwi. Tak było prawie za każdym razem. Mimo, że kilka miesięcy wcześniej był normalnym chłopcem (zdarzało mu się dziabnąć, ale bardzo rzadko).
Powód się znalazł - Beniuś oślepł i każde dotknięcie uważał za zagrożenie, więc nie patrząc co i jak gryzł natychmiast przy każdym dotknięciu przez kogokolwiek. Poradziliśmy sobie na szczęście z tym problemem (wystarczyło na niego dmuchać przed dotknięciem - przestał gryźć).

[AngelsDream]

zamtuz, bzdury piszesz i to przeokropne. Gdyby kastracja nic nie dawała, to Orbitha nikt by na ręce teraz już pewnie nie wziął, to po raz. Po dwa Twoje traktowanie zwierząt nie mieści się w moich standardach, ale wychowywać Cię nie będę, bo uważam to za bezcelowe.

Twój post i zachowanie traktuję jako gówniarską prowokację i z całą stanowczością wyrażam swoją dezaprobatę nie tyle dla dyskusji na takie tematy, co dla takiego sposobu jej prowadzenia.

Uczłowieczasz szczury zupełnie bezzasadnie, popełniając typowy dla ludzi błąd.

Moderatorów proszę o zamknięcie tematu. Proszę jako współużytkownik. Jeśli ktoś ma jakieś uwagi do mojej wypowiedzi, to proszę o PW.

[falka]

temat pozostaje otwarty, czekamy na ewentualne wnioski i uwagi w tej sprawie - pw

[Tess]

Aż mnie krew zalewa...
W 99% przypadków agresja w stosunku do ludzi wynika z błędów właściciela i więkzości z tych zwierząt da się pomóc. I nikt nie wmówi mi, że jeżeli zwierzak jest inteligenty to jego wybór i wina. Zdarzają się przypadki z takimi problemami, na które nic nie można poradzić i które nie są spowodowane przez człowieka, ale nie o takiej sytuacji była tutaj mowa.
Zamtuz, Twojego podejścia komentować nie będę, szkoda słów. Zwierzak to odpowiedzialność i nie można się jej wyprzeć dlatego, że nie jest idealny. Bez pracy nie jest to możliwe. Wychowanie jest bardzo ważne i trzeba poświęcić temu czas. Jeśli nie chcesz poświęcić swojego cennego czasu na pomoc zwierzakowi, po co go w ogóle bierzesz?
Może uśpijmy wszystkie psy, które mają padaczkę, bo podczas ataku mogą się rzucić na wlaściciela? Tak jak mój...
Praca, praca i jeszcze raz praca. Znam znalezionego psa, który na początku był agresywny zarówno do psów jak i do ludzi. Na osóbę, która go uratowała rzucał się z zamiarem definitywnego zlikwidowania. Ale po bardzo długim czasie doszło do tego, że stał się naprawdę wspaniałym, przyjazmy psem, który jest wpatrzony we właścicielkę i może uprawiać psie sporty. Czary? Nie powiedziałabym...
Jeśli zwierzak wybiera brak kontaktu z człowiekiem należy to uszanować. Takie jego prawo. Gdy się mu będzie narzucać, może pogryźć. Ale to nie upoważnia nas do oddania go albo co gorsze, zabicia. Jednak to oczywiście kwestia sumienia...
Kastracja w niektórych przypadkach jest najlepszym wyjściem i może bardzo pomóc.

[zamtuz]

[zona]

[Layla]

[Oli]

zamtuz, jest na szczescie coraz wiecej ludzi uswiadomionych o wizytach u weta itp. W zoologach tez jest coraz lepsza kadra, bo nieuswiadomiony wlasciciel w zoologu wedlug prawa UE moze zaskarzyc sklep ze nie przekazal mu podstawowej wiedzy na temat "towaru" jaki mu sprzedal jesli beda jakies problemy.

Co do kastracji, to podales przyklad Ryjka, a ja Ci moge podac przyklad mojego Gizma ktory byl panikarzem a po kastracji w wieku roku uspokoil sie. Angels podala przyklad Orbitha, Viss bedzie mogla podac przyklad Cypisa, moze niedlugo do listy przykladow dolaczy Cid lub moj Elton. Nie uogolniaj podpierajac sie tylko jednym przykladem.

Wydaje mi sie ze masz takie poglady,bo nigdy Cie Twoje wlasne zwierze nie ugryzlo, nie zetknales sie z tym problemem osobiscie i dopoki tak sie nie stanie wydaje mi sie ze nie powinienes tak smialo sie wypowiadac,a juz na pewno nie okreslac naszych dzialan jako bezsensowne i bezpodstawne. Tak samo wedlug mnie bez sensu sa pytanie typu "co bys robil gdyby" - on tego nie wie i nie bedzie wiedzial dopoki jego szczur ktory np sie czegos wystraszy nie wbije mu zebow w reke/palec.

Zwierze to zwierze i pozostanie nim jakkolwiek by bylo inteligentne. U zwierzat wystepuje procz inteligencji jeszcze cos takiego jak instynkty co ludzie w duzym stopniu zatracili.

[Layla]

Olimpia, pytanie ma sens, bo zamtuz jest zawsze pewny tego co zrobi A tak serio - w pytaniu chodziło mi o podejście do tego, że wzięło się pod opiekę szczura. Ja zawsze byłam pewna, jakbym postąpiła w takiej sprawie, i gdy "przydarzył" mi się gryzący szczur, zrobiłam dokładnie to, co zamierzałam. Czyli zostawiłam przy sobie

[mataforgana]

a ja nie wiem, co bym zrobiła.
to by zalezało od sytuacji.

ponieważ:
uspiłam Ryjka, choć bardzo go kochałam. niestey w jego przypadku nie pomogła praca, naprawdę masa pracy, tak samo jak nie pomogła kastracja. bałam się już w pewnym momencie o wszystko. o to, że porani mocniej Seniuta ( bo jemu obrywało się najbardziej ), o to, że gdy będziemy w domu Ryjek ugryzie Ewunie czy kogokolwiek. gości z miejsca uprzedzałam, żeby nie zaczepiali Ryjka, bo zdążył dziabnąć ( na szczęście mniej poważnie ) kilka osób. póki nie gryzł mnie, walczyłam o niego... niestety w momencie, kiedy zaczął wywalać zęby i do mnie, musiałam podjąć decyzję. jego dalsze życie było trudne dla nas wszystkich, a najbardziej chyba dla niego samego. uśpienie Ryjka było bardzo trudne. ale uważam, że dobrze zrobiłam. maluch już się nie męczy...
zdaję sobie sprawę, że to pojedynczy przypadek i nie generalizuję. Ryjek prawdopodbnie miał problemy neurologiczne, być może guza mózgu.

nie przeczę zasadności kastracji. pewnie, ona czasem pomaga.

teraz mam babulkę Niteczkę. Niteczka już prawdopodobnie nie słyszy. spi bardzo mocno i kiedy budzi się ją nagle i bez ostrzeżenia, odruchowo łapie ząbkami. już by mi się ładnie oberwało kilka razy, cofałam rękę w ostatniej chwili. a i Iskra zarobiła ostrzegawczego dziaba.
ale to akurat absolutnie nie znaczy, że uśpię Nitkę. kocham ją strasznie i robię wszystko, by żyła z nami jak najdłużej.
problem odruchowego łapania ząbkami przy budzeniu rozwiązuję dotykaniem jej wcześniej np. poprzez dotknięcie zwiniętą szmatką...

a ja nie wiem, co bym zrobiła.
to by zalezało od sytuacji.

ponieważ:
uspiłam Ryjka, choć bardzo go kochałam. niestey w jego przypadku nie pomogła praca, naprawdę masa pracy, tak samo jak nie pomogła kastracja. bałam się już w pewnym momencie o wszystko. o to, że porani mocniej Seniuta ( bo jemu obrywało się najbardziej ), o to, że gdy będziemy w domu Ryjek ugryzie Ewunie czy kogokolwiek. gości z miejsca uprzedzałam, żeby nie zaczepiali Ryjka, bo zdążył dziabnąć ( na szczęście mniej poważnie ) kilka osób. póki nie gryzł mnie, walczyłam o niego... niestety w momencie, kiedy zaczął wywalać zęby i do mnie, musiałam podjąć decyzję. jego dalsze życie było trudne dla nas wszystkich, a najbardziej chyba dla niego samego. uśpienie Ryjka było bardzo trudne. ale uważam, że dobrze zrobiłam. maluch już się nie męczy...
zdaję sobie sprawę, że to pojedynczy przypadek i nie generalizuję. Ryjek prawdopodbnie miał problemy neurologiczne, być może guza mózgu.

nie przeczę zasadności kastracji. pewnie, ona czasem pomaga.

teraz mam babulkę Niteczkę. Niteczka już prawdopodobnie nie słyszy. spi bardzo mocno i kiedy budzi się ją nagle i bez ostrzeżenia, odruchowo łapie ząbkami. już by mi się ładnie oberwało kilka razy, cofałam rękę w ostatniej chwili. a i Iskra zarobiła ostrzegawczego dziaba.
ale to akurat absolutnie nie znaczy, że uśpię Nitkę. kocham ją strasznie i robię wszystko, by żyła z nami jak najdłużej.
problem odruchowego łapania ząbkami przy budzeniu rozwiązuję dotykaniem jej wcześniej np. poprzez dotknięcie zwiniętą szmatką...

[zamtuz]

[zona]

[Oli]

[zamtuz]

[zona]