Alloszczur

[marhef]

ojezu, przesadziłam wczoraj i dziś się rozsypuję.
Zaspałam na zakupy. Wrr. A potrzebuję strasznie kilku rzeczy.
I jeszcze wchodzę tutaj i z samego rana czytam takie brednie w stylu "Gryzie? To fruuu przez okno". Przecież to szlag może człowieka trafić.

[zamtuz]

Heh wiedziałem, że rozruszam troche forum tym postem

zona, widzisz, mamy zupełnie inne poglądy co do zwierząt. Ja je trzymam dla przyjemności i towarzystwa. Dla mnie szczur powinien być towarzyski i przytulaśny. Nie jestem aż takim fanatykiem zwierząt. Na pewno nie tolerował bym ciężko gojacych sie ran kąsanych. Czy tego ze bałbym się własnego futrzaka. Wątpię czy stać mnie było na taką pracę z nim - bo uważam, że szczur jest na tyle inteligentną istotą że sam potrafi skumać jaką role odgrywa. Przypomina mi się przypadek Ryjka mataforgany. Szczur zdziczał, stał się agresywny wobec jej i współmieszkańca - katował go wręcz. Kasia postanowiła go po długich dyskusjach i rozważaniach uśpić. TO było rok temu i pamiętam, że strasznie mi było go szkoda tak bardzo, że chciałem go przygarnąć. Ostudził mój zapał atakując moją dłoń - dzięki refleksowi nie udało mu się mu wbić zębów. No i zrobiliśmy to. Nic przyjemnego usypiać szczura - zwłaszcza ze był taki silny, że trwało to godzinę. Teraz dochodzę do wniosku, że dobrze zrobiłem go nie przygarniając (wet który go usypiał też uznał to za słuszne)- katował by moje stado i mnie zapewne.

Heh wiedziałem, że rozruszam troche forum tym postem

zona, widzisz, mamy zupełnie inne poglądy co do zwierząt. Ja je trzymam dla przyjemności i towarzystwa. Dla mnie szczur powinien być towarzyski i przytulaśny. Nie jestem aż takim fanatykiem zwierząt. Na pewno nie tolerował bym ciężko gojacych sie ran kąsanych. Czy tego ze bałbym się własnego futrzaka. Wątpię czy stać mnie było na taką pracę z nim - bo uważam, że szczur jest na tyle inteligentną istotą że sam potrafi skumać jaką role odgrywa. Przypomina mi się przypadek Ryjka mataforgany. Szczur zdziczał, stał się agresywny wobec jej i współmieszkańca - katował go wręcz. Kasia postanowiła go po długich dyskusjach i rozważaniach uśpić. TO było rok temu i pamiętam, że strasznie mi było go szkoda tak bardzo, że chciałem go przygarnąć. Ostudził mój zapał atakując moją dłoń - dzięki refleksowi nie udało mu się mu wbić zębów. No i zrobiliśmy to. Nic przyjemnego usypiać szczura - zwłaszcza ze był taki silny, że trwało to godzinę. Teraz dochodzę do wniosku, że dobrze zrobiłem go nie przygarniając (wet który go usypiał też uznał to za słuszne)- katował by moje stado i mnie zapewne.

[Juni]

Podzieliłam temat. Wydzielone z negatywnych emocji, przepraszam za taki chaos w tym temacie, ale nie chcę grzebać we wszystkich postach, jeśli widzicie część swojej wypowiedzi, która tu nie pasuje to proszę edytujcie to i wpiszcie to w neg. emocjach. Dziękuję.

Podzieliłam temat. Wydzielone z negatywnych emocji, przepraszam za taki chaos w tym temacie, ale nie chcę grzebać we wszystkich postach, jeśli widzicie część swojej wypowiedzi, która tu nie pasuje to proszę edytujcie to i wpiszcie to w neg. emocjach. Dziękuję.

[Oli]

zamtuz, szanuje Twoje zdanie ale nie mow ze my zle postepujemy, bo probujemy jednak przystosowac szczury do zycia z nami, a nie po pierwszym fiasku je usypiamy. Gdybym tak robila to np nie mialabym mojej najkochanszej na swiecie suni, ktora bala sie panicznie wszystkiego, nie sluchala, demolowala dom. Teraz po wielu wielu latach pracy z nia jest cudowna, choc nadal ma pewne "problemy". Pomoglam wielu osobom z agresywnymi czy w ogole problematycznymi psami. Ja sie nie poddaje, a zwierze nie jest tylko dla mnia, ale ja dla zwierzecia i jesli ma ono jakis problem (widzialam wczoraj to przerazenie w oczach Eltona, on na prawde si eboi mimo iz nie ma czego) to staram si emu pomoc.

[falka]

Olimpia, miałam podobną sytuację, Skrętka z Witką się tłukły, a ja spanikowałam i próbowałam je rozdzielić (Skrętka to histeryczka i przeraźliwie piszczy) i po prostu dostałam "przy okazji", Skrętka nigdy nie ugryzła by mnie i Witki zresztą też nie, ale w tym momencie poczuła, że wszyscy są przeciwko niej i dziabnęła zupełnie na ślepo... także mogłam się nie wtrącać i byłoby dla wszystkich lepiej.

wiem, że u Ciebie sytuacja trochę inna, ale chciałam to dodać od siebie - moja Skrętka "nie daje sobie pomóc" i przy każdym konflikcie jest tak samo - ja ją ratuję a ona piszczy jeszcze głośniej! i później muszę jej dawać dropsa na pocieszenie

[zona]

[zamtuz]

[Layla]

Biorąc zwierzę naprawdę liczmy się ze wszystkim - nawet jeśli chodzi o szczury z hodowli, które także mogą np. problemy hormonalne i przez to także mogą ugryźć. Jeśli już jednak zdecydowaliśmy się przyjąć do domu szczura - to, na Zeusa, nie wywalajmy go z domu bo nie jest przytulaśny! To jest zwierzę, żywa istota, ze swoim umysłem, przeżyciami, a także i problemami. Ja oswoiłam Lenina - i jak na niego patrzę, jak się bawi, jak cieszy - to aż serce mi rośnie z radości. Lenin nie stał się nie wiadomo jak przytulaśny, ale ja nigdy nie wymagałam od moich zwierząt tego. Jeśli lubią głaskanie, mizianie - ok. Jeśli od miziania wolą bieganie i zajmowanie się współtowarzyszami z klatki - też ok. Szanuję to. Nie oczekuję niczego od moich szczurków. Ja im daję to co najlepsze, a one są szczęśliwe. I różne - jedne lubią się miziać, inne mniej lub wcale. Lenin nawet jak gryzł, to był przez nas strasznie kochany. I nadal jest, bo nie jest rzeczą, maskotką spełniającą naszą listę wymagań. Takiej listy nie ma i nigdy nie będzie.

[Fea]

Zamtuz, nie jojcz. Nie mam obsesji na punkcie zwierząt, ale zdaję sobie sprawę, że to nie maskotki, a odrębne, funkcjonujące samodzielnie organizmy, które też nie muszą być miłe dwadzieścia cztery godziny na dobę. Ba, nawet uważam, że przysługuje im więcej wyrozumiałości niż człowiekowi, bo jak napisała zona, to są zwierzęta i nie zrozumieją, jak im pogrozisz palcem czy powiesz "jak jeszcze raz ugryziesz to dostaniesz w dupsko".
Idę se, mam burzę.

[zamtuz]

Layla,

Layla,

[Layla]

zamtuz, a ja zamiast wymagać, to staram się dotrzeć do przyczyny. Lenina "wyleczyłam" z gryzienia, bo go to stresowało, nie chciałam, żeby miał mnie za wroga. Teraz dam ci przykład: kupujesz szczura (z hodowli, nie bidę, powiedzmy). Szczur zaczyna dojrzewać. Podchodzisz, szczur chwyta cię za rękę. Gryzie. Co robisz ty?

Bo ja bym wtedy zrobiła tak. Po opatrzeniu rany zastanawiam się, czemu szczur się tak zachowuje. Eliminuję moją winę (typu wsadzenie łapy przez pręty). Staram się ze szczurem współpracować i agresję wyleczyć, a jak to nic nie daje, to umawiam się na zabieg kastracji. Mówię o samcach, bo masz samce.

Nadmieniam też, że szczur może atakować ze strachu - jak mój Lenin. I jak tu się złościć w takim przypadku? Poza tym szczur jest ZWIERZĘCIEM i nigdy w 100% nie przewidzimy jego zachowania, to jest żywa istota.

[zamtuz]

[Layla]

[zamtuz]

Layla, zdaniem mojego weta nie daje. Przykład Ryjka mataforgany... absolutnie brak jakiejkolwiek poprawy.

Layla, zdaniem mojego weta nie daje. Przykład Ryjka mataforgany... absolutnie brak jakiejkolwiek poprawy.

[Layla]

Powodem agresji może być także zmiana w mózgu, np. guz. W przypadku wielu szczurów, u których agresja była wynikiem burzy hormonów, kastracja pomogła, zaraz znajdę ten artykuł zresztą.

Mam

http://forum.szczury.biz/viewtopic.php?t=2119 tam jest artykuł, kiedy pomaga kastracja, a kiedy nie. Kastracja nie jest lekiem na całe zło, ale jednak coś daje.