Alloszczur

[zuuzuushii]

[AngelsDream]

[Oli]

quagmire, mnie tak naprawdę nie chodzi o to co się stanie z już istniejącymi szczurami (tak jak AD napisała - one już są i nic się z tym nie zrobi), ale o to, by hodowcy się określili dlaczego podjęli ryzyko takie i czy w przyszłości nie będą widzieli przeciwwskazań, by dalej rozmnażać niepewne pod względem szeroko pojętej agresji szczury (obojętnie czy to spokrewnione z niezrównoważonymi, o niskim progu tolerancji stresu, bardzo terytorialne itp.)? A tak naprawdę nikt się nie wypowiedział z hodowców, których bezpośrednio te dwa mioty dotyczą - wypowiadają się adwokaci w postaci Ciebie, AD i maty. Ja bym się chciała dowiedzieć, dlaczego hodowcy podjęli ryzyko przymykając oko na agresywne zachowania i to od hodowców bym się chciała dowiedzieć. Co tak cennego było w tych szczurach, że nie można było tego znaleźć w innej linii, miocie?

[AngelsDream]

Oli, tylko nie adwokaci, a osoby zainteresowane konkretnym miotem. Ja się niczyim obrońcą (prócz samego szczura, co w dodatku wyczerpująco umotywowałam) nie czuję i nie chcę być tak określana, ponieważ jest to dla mnie obraźliwe, a przynajmniej kpiące i niesprawiedliwe. To jak świadczy o hodowcach wzór postów w tym wątku jest ich ewentualnym problemem. Oba mioty były dyskutowane i przewijały się tam argumenty hodowców, nic nowego raczej się nie dowiemy, bo chyba nie oczekujesz, że hodowca chował istotne dla miotu argumenty na dyskusję "za pół roku".

[quagmire]

Oli, mnie to dotyczy, bezpośrednio jako osobę, która wyraziła zgodę na oba mioty i pośrednio jako właściciela dzieci Sauraca.
Do miotu po Sauracu przekonało mnie poznanie Sauraca.

[Oli]

[Pyl]

A ja tak cichutko czytając chciałabym tylko zwrócić uwagę na dwa fakty:
- istnieje temat o agresji szczurów i powielamy tu dyskusję, która miała miejsce jakiś czas temu,
- ideą tego tematu było jak mniemam ukierunkowanie hodowców do tego, aby wymagane informacje znajdowały się (stale) w odpowiednich do tego miejscach - niekoniecznie w tym akurat wątku, bo nikt tego tutaj nie będzie szukać.

A wracając do tematu popieram założenia mające poprawić "jakość" szczurów hodowlanych. Ale mam wątpliwość (może wynikać z mojej niewiedzy, więc nie zabijajcie tylko oświećcie ) - czy faktycznie ograniczanie się do "tylko sprawdzonych samców z najlepszych linii hodowlanych" i redukcja miotów kontrolnych nie spowoduje w rzeczywistości ograniczenia hodowli do zbyt małej liczby linii i nadmiernej minimalizacji puli genetycznej ? Bo z sygnałów, które do mnie docierają to pula naszych reproduktorów jest jednak niewielka, importy z Czech mają swoje wady (opisane częściowo powyżej) i też nie jest ich wiele.
Nie chcę bronić hodowców, ale rozumiem, że niektóre decyzje np. o kryciu młodszym samcem niż byśmy chcieli mogą wynikać właśnie z powyższych ograniczeń.
Jeśli jest to prawda to jakie widzicie w takiej sytuacji możliwości wspomagania naszych hodowców (poza rzetelnym informowaniem i robieniem badań/sekcji, co akurat nie powiększy ilości repów)? Wyłącznie sprowadzanie repów z zagranicy? Czy mioty kontrolne to na serio "samo zło"? Czy też powinny być raczej dobrze zdefiniowane i decyzja o ich podjęciu powinna być np. dyskutowana szerzej niż obecnie (ale przed a nie po)?

[Sorgen]

Popieram Pyl jeśli chodzi o pierwszą część wypowiedzi, ten temat nie jest założony w celu omawiania agresji lub jej braku u szczurów, nie jest założony w celu rozliczania się z miotów.
Chodziło mi o pokazanie czego nam potencjalnym nabywcom brakuje w opisach miotów, informacji o szczurach z danej hodowli oraz że chcemy jako nabywcy być informowani o celowości miotów zwłaszcza kontrolnych.
Chciałabym żeby hodowcy to przemyśleli, może wyrazili swoje zdanie na ten temat i tyle. Nie chcę tu bagienka, wbijania sobie szpilek i dryfu swobodnego w kierunku dosrywania komukolwiek.

[quagmire]

Pyl ma rację. Ale załóżmy, że to są zagadnienia, które nie obchodzą własciciela szczura.

[Oli]

[Sorgen]

Oli źle się wyraziłam, temat agresji samca jak najbardziej pasuje w sensie co takiego ma/miał super że warto go rozmnożyć i chodzi mi o ogół a nie o konkretny miot a dyskusja zmierzała w kierunku rozliczania się z konkretnych miotów. Może hodowcy mają jakąś swoją listę że szczur może być agresywny ale w zamian ma mieć to lub tamto dużo lepsze niż szczury z pewnych linii, albo że może nie mieć pełnego rodowodu ale być super ekstra w innej sprawie. Nie było by całej dyskusji gdyby hodowcy ogłaszając miot pisali szczur jest taki i taki ale ma taką a taką cechę której próżno szukać u samców z innych linii i dlatego podejmuję takie a takie ryzyko. A takich informacji niestety nie ma, nie ma uzasadnień dla potencjalnych nabywców. Co z tego że każdy miot kontrolny jest omówiony na forum hodowców i zaakceptowany przez Związek. Ja na forum z taką dyskusją wstępu nie mam a też jestem ciekawa. I o to głównie mi chodziło w tym temacie, o informowanie.

[AngelsDream]

[quagmire]

Ogólnie tak - uważam, że hodowca (z SHSRP, bo po części w jego imieniu się wypowiadam) ma obowiązek informowania o decyzji o miocie kontrolnym. Poruszę tę sprawę i mam nadzieję, że zmieni się to na lepsze. W razie wątpliwości pytajcie po prostu.

[Sorgen]

Angels chodziło mi o to że nie mam dostępu do forum związku gdzie są omawiane sprawy miotów kontrolnych. Bo skoro hodowca musi dostać pozwolenie na miot kontrolny to gdzieś te mioty są omawiane a uważam że plusy i minusy miotu powinny być obowiązkowo opisane na naszym forum a nie tylko przedstawione związkowi.

[AngelsDream]

Sorgen, wiem i się z tym zgadzam. Nieważne, czy miot jest kontrolny czy nie, hodowca ma obowiązek informować o wszystkich istotnych dla domków sprawach - przed kryciem, po kryciu i po narodzinach miotu tym bardziej.

Bardzo duży żal miałam do SHSRP, kiedy okazało się, że śmierć siostry miotowej mojego szczura, wyjaśnioną jako spowodowaną wypadkiem, opisano hodowcom, a reszcie ludzi nie, bo... sytuacja prywatna madzial była wtedy trudna. Co ciekawe, potencjalne domki szczurów rodowodowych, zwłaszcza hodowlanych, mają obowiązek informować o wszystkim.

Tamta sytuacja i cała atmosfera wokół niej. To jak tłumaczono mi, że pewnych rzeczy nie muszę wiedzieć, bo mnie nie dotyczą, i to, jak zbywano (na swój sposób) moje emocje, do których uważam, ze miałam prawo, uświadomiła mi, że SHSRP w żaden sposób nie traktuje swoich domków równo. I na pewno nie tak, jak sami hodowcy chcą być traktowani.