Alloszczur

[Ebia]

Moje 3 szczurzynki leżą zakopane obok siebie pod drzewem pod blokiem mojej mamy. Ja sama nader często się przeprowadzam, a tam był ich drugi dom (często tam tymczasowaly, ze mną lub same). Milo wrócić do rodzinnych stron i wiedziec, że one tam są. Dla mnie to symboliczne, bo ta trójca zmieniła wiele w moim życiu i przezylysmy razem wiele burz
Żadne szczury nie będą już tak wyjatkowe

[anon]

Nie wyobrażam sobie oddawać ciał zwierząt które tak kochałam do utylizacji... Przecież to jest tak jakby się splunęło na całą miłość którą się im dało za życia. No chyba, że się je traktowało jak przedmiot. Śmierć zwierzęcia i to w jaki sposób uszanujemy ich ciała, które nie posiadają już ducha jest bardzo ważnym pożegnaniem. W taki sposób możemy mieć nawet szanse ponownego spotkania się ze swoimi zmarłymi towarzyszami. Ja moje zwierzęta po śmierci spaliłabym w uroczystym geście, a później rozsypała prochy w miejscu, które by lubiły i do którego ich dusza prawdopodobnie najpewniej zawitałaby. Ogień oczyszcza i daje spokój. Nie mam zamiaru dawać ich ciał na spożycie dla robaków kiedy już przyjdzie ich czas. Cóż przynajmniej moja religia głosi to w taki sposób.

[Senthe]

anon, Twój uroczysty gest może trochę zostać zepsuty faktem, że temperatura potrzebna do całkowitej kremacji nie jest do osiągnięcia ani w piekarniku, ani w wiadrze, ani w przydomowym ognisku, ani w... piecach kremacyjnych, a te jak mówisz "prochy" byłyby raczej przypaloną sztuką mięsa z wystającymi kośćmi. Nawet profesjonalne krematoria muszą dokonywać rozdrobnienia spalonych zwłok, a nie palą kości na proch (pomimo temperatur rzędu 850°C). Bardzo romantycznie sobie wyobrazić małą kupkę popiołu, życzę powodzenia w przebywaniu w rzeczywistości.