Anonymous - Wto Maj 27, 2008 00:05 To ja mialam wczoraj taka przerazajaca przygode. Otoz. O 17 wypuscilam szczury. Kolo 21 chcicalam je polapac. Zawolalam, przyszedl Rysiek, Lola, Nadia, ale po Fione ni widu ni slychu. Schowalam trojkacik i pomyslalam, ze pewnie spi pod lozkiem, pozniej ja schowam. No, ale pozniej wolam, wolam i wolam i nic. Wyciagnelam dropsy, kawalek kielbaski, ogorka i nic. Zero reakcji. Wyobrazilam juz sobie, ze wlazla miedzy sprezyny. No, ale czekam. Wkoncu przed 1 wypadaloby isc spac, bo nastepnego dnia szkola. Ale Fiony nie ma. Odsunelam lozko na srodek pokoju, przeszukalam, poswiecilam latarka i ni ma. Zajrzalam do szafy, za komode. Bylam pewna, ze spi gdzies w lozku, chociaz nigdy tam nei wchodzily. No, ale zawsze musi byc ten pierwszy raz 
Prawde mowiac przez glowe przelecialo mi juz tysiac mysli. A co jak sie tam udusila? Albo jak podnosilam lozko to ja zgniotlam? A moze usiadlam na niej? A jak miala zawal, albo cos ja boli i umiera, a ja nawet jej nie widze? No, ale wyciagnelam posciel i leglam na podlodze, zeby jej nie zgniesc. Czuwalam do 3, pozniej zasnelalam, o 5 znow sie obudzilam. Nie moglam spac, caly czas sprawdzalam czy aby przypadkiem nei wyszla. Wkoncu budzik zadzwonil no i pora wstawac, a malpiszona dalej nie ma. Poszlam sie umyc, ide do szuflady z bielizna, otwieram....a tam na gniazdku z majtek lezy sobie szara malpa i sie na mnie gapi swoimi wielkimi oczkami. Wyciagnelam, wycalowalam, wypralam wszystko co bylo w szyfladzie, bo nei fajnie pachnialo  i wsadzilam ja do klatki.
Skonczylo sie szczesliwe, ale co sie najdlam strachu to moje ... helen.ch - Śro Maj 28, 2008 18:44
Anonymous - Śro Maj 28, 2008 22:17 A najlepsze jest to, ze mialam w szufladzie, gdzies na spodzie, majtki ktore dostalam rok temu na urodziny chyba. Takie przezroczyste, bez gumki, wiazane wstazeczka po bokach W dodatku rozowe.
I wlasnie one lezaly na samym szczycie gniazdka
(Cholera, chyba przesadzilam z tym opisem ;p ale ja w nich nie chodze, to tylko byl prezent )
Natalia - Pon Cze 30, 2008 16:51 Wczoraj (a właściwie - dzisiaj, to było po północy) do końca oglądałam rozmowy w studiu na temat meczu i Euro 2008. Zaczęła się reklama, poszłam do łazienki, potem dosypałam jeść szczurom i z powrotem wróciłam do pokoju. Relacje w studiu trwały jeszcze z dobre pół godziny. Skończyły się, wyszłam z pokoju i, jak to mam w zwyczaju, zerknęłam w stronę klatki szczurzej. I co zobaczyłam? Myślałam że na zawał umrę. Bo drzwiczki klatki były OTWARTE. A w Wiewiórce ani śladu szczurów. Przez moją głowę przeleciały najróżniejsze wizje, co mogło im się stać. Wolę nie opisywać tych obrazów. Zaczęłam ich szukać, rozpaczliwie zaglądałam do szafki z butami, pod lodówkę, za zlew, pod szafkę, którą niegdyś, gdy miały do niej dostęp, bardzo lubiły, pod wannę(byłam przerażona myślą, że mogłyby się utopić w "spływie" czy jak to się nazywa, a nawet do kibelka. Potem, pełna rozpaczy, zobaczyłam, że drzwi do drugiego pokoju są otwarte, a tam był... był otwarty balkon. Poleciałam na balkon - zero szczura. Nie wiedziałam co mam robić, zajrzałam do swojego pokoju - nic, ale mogły przecież wejść za taką wysoką szafkę(która nie ma wyjścia - tj. nie wyciągniesz szczura za chiny, sam musi wyjść). Poszłam do drugiego pokoju, moja mama o dziwo spała (budzi się na każdy trochę głośniejszy dźwięk). Patrzę... a, a tu Bebe się patrzy na mnie zza wersalki!!! Jeden kamień spadł mi z serca. Błyskawicznie złapałam małą, która wyglądała jakby się ucieszyła z tego, że ją złapałam. Zamknęłam uciekinierkę w klatce i musiałam rozwiązać drugi problem - gdzie jest Luna? Zajrzałam jeszcze raz za wersalkę i nagle usłyszałam chrobotanie. Luna siedziała w wersalce! Westchnęłam z ulgą. Chwilę potem Luna wyszła z wersalki, a ja ją złapałam i odstawiłam do jej mieszkanka. Razem z bratem zabezpieczyliśmy drzwiczki. Przygodę miałam straszną, nie wiem, czy babki otworzyły sobie drzwiczki, czy też ja im zostawiłam... Ale przecież zawsze skrupulatnie sprawdzam, czy im zamknęłam. Jedno jest pewne - nawet wolę nie myśleć, co by było, gdybym ich nie znalazła... [one zawsze kierują się do wersalki jak uciekają - czasem wyłaziły mi z pokoju, ale to niegroźnie, bo sekundę potem były łapane - teraz w ogóle nie mają takiej możliwości  ]
marhef - Pon Cze 30, 2008 22:56 Żeby się zbytnio nie rozpisywać - moja dzisiejsza notka z bloga:
Lucy2na - Śro Lip 23, 2008 18:01 Ale fajne te wasze historyjki
więc i ja może się podzielę ....otóż: ...pewnego dnia o niemiłosiernie wczesnej porze (5 rano) obudził mnie maż i powiedział że nasz niedawno nabyty szczurek dał w nocy nogę z klatki .. mało nie zemdlałam rzuciłam sie w poszukiwaniu Fredka ..wołałam odsuwałam wszystko co się da a ogona ani śladu traciłam nadzieję i okazało się że on też kiedy sięgnęłam po ostatnia deskę ratunku , czytaj jedzonko , cały zestresowany i wygłodzony wylazł ,,... był 30 cm od klatki pod miśkiem w domku dla lalek mojej córci ... taki tchórz że nawet nic nie zwiedził ..... wolał czekac aż sama go znajdę i do klatki odtransportuję  gdie bezczelnie jakby nigdy nic napił się najadł i zasnął
[ Dodano: Sro Lip 23, 2008 19:23 ] ubaw po pachy 
czy nie byłoby bez nich nudno? Lavi - Śro Lip 23, 2008 22:03 Kiedyś moja Negra chodziła po półce. Ja siedziałam i patrzyłam jak zwinnie przechodzi z jednej na drugą. Nagle BACH! Spadła na podłogę. Kiedy już po mału doszło do niej co sie stało, spojrzała tak na mnie {siedziałam dość blisko, jednak nie zdążyłam jej złapać}.. No i spojrzała tak na mnie z wyrzutem, że jej nie złapałam, odwróciła się ogonem i poszła pod łóżko. Może w opisie nie widać tego tak dokładnie, ale pokładałam się ze śmiechu z jej zachowania 
Polaczka - Sob Lip 26, 2008 22:21 Moja Majka [*] puszczona swobodnie zawsze uwielbiala przynosic rozne smieci do klatki, glownie kartki papieru. Klatka a szafka mojego brata staly na przeciwko siebie. Szafki nie zamknal. Weszlam do pokoju.. Patrze.. a tutaj biala torpedka smiga w te i z powrotem, niosac skarpetke za skarpetka Na dodatek byly czarne, wytrzepac je pozniej z trocin.. to byl cud.
Moze juz kiedys wrzucalam tu gdzies, wrzuce raz jeszcze.. Kiedys zauwazylam jak Kubus [*] zaczal robic sobie na moim biurku porzadki, wyciagnelam wiec pare szpargalow i postanowilam to nagrac
Akurat cos lecialo w tv i muzyczka poczatkowa pasuje do sytuacji. http://files.filefront.co...;/fileinfo.html nutaka - Nie Lip 27, 2008 11:05 Polaczka,
Bema - Nie Lip 27, 2008 11:12 Mój Cyś miał klatkę na biurku, (biurko całe było jego - spróbowałby kto je wytrzeć! kończyło się to ciąganiem , szarpaniem i wyrywaniem sobie ściereczki), a przed klatką taką plastikową tackę, jakich się używa w kuchni...Umierałam ze śmiechu, jak przez 15 minut usiłował wciągnąć ją do klatki... To było ze 6 lat temu, ale nie zapomnę do końca życia... Cynamon w ogóle był śmieszny, ze swojego biurka też "schodził" na dół w sposób specyficzny - zjeżdżał po tapecie, po ścianie (mógł przejść na szafeczkę i zeskoczyć na oparcie łóżka, ale szusowanie po tapecie widocznie bardziej mu odpowiadało).
O Cynamonie mogłąbym pisać a pisać... Quaxo - Śro Paź 01, 2008 11:18 Pierwsza noc w nowej klatce (no i w ogóle u mnie)... 5:40 budzi mnie hałas. Podchodzę do klatki: Pinky i Mózg stoją obok siebie, trzymają pręty klatki i trzęsą z całych sił. Normalnie Prison Break. No to poszły do mnie do łóżka na mizianie i od razu happy.
evelajn - Czw Paź 02, 2008 16:24 A moja Mija zabrała mi raz kartke papieru na której miałam notatki na sprawdzian... i się schowała pod łóżko a jak zajrzałam tam za jakiś czas to była pogryziona na strzępy a jeden skrawek był w kształcie serduszka i to było taaaakie słooodkie...  siedziała z nim w pyszczku i się gapiła bo nie mogła zrozumieć jak znalazłam jej kryjówkę..
Zołza - Czw Paź 02, 2008 20:15 Żaden mój szczur nigdy nie opanował wychodzenia z klatki samemu( mam tu na myśli otwieranie drzwiczek). Być może nie traktowały klatki jako jakiejś celi z której chcą wyjść. Pewnego wieczora jednak, właściwie to już w nocy, bo było gdzieś przed pierwszą, zaraz po tym, jak skończyłam oglądać kilka odcinków Kości i powoli zbierałam się do wyłączenia komputera... Słyszę jakieś szmery, jakby coś było za mną i szło w moją stronę, tak jakby ktoś szurał nogami po ziemi. Patrzę za siebie - nic. Zapalam światło - nic. Strachliwiec ze mnie, więc już mi sie bicie serca przyśpieszyło, już czuje tam jakiś lęk, - ale nadal nic. Okej, udałam, że nic się nie stało. Wbiłam na pocztę i w trakcie gdy usuwałam spam coś mi dotknęło nogi i zaraz zniknęło. Mamo, omal nie dostałam zawału, aż fiknęłam. Ja się boję iść do kibelka w nocy, muszę zapalać światła ( tak tak, wierzę w duchy i te wszystkie upiory), a co dopiero, jak coś mnie głaszcze po nodze i szura za moimi plecami. Zapaliłam światło - nadal nic. Lęk narastał, aż w końcu, jak sie przemogłam i położyłam na podłodze, by popatrzeć czy czasem pod łóżkiem niczego nie ma ( może to śmieszne, ale wyniesione z dzieciństwa i głupich kreskówek ). I wtedy właśnie centralnie przed twarzą zobaczyłam podbiegającego do mnie Borysa (aż mi serce zamarło, gdy tak gwałtownie podbiegł), a zaraz za nim Igora, który skądś wytrzasnął papierowe kartki i chował pod łóżko.
Isis - Czw Paź 02, 2008 20:23 Pamiętam swego czasu jak ś.p. Mela dostała w miseczce kawałki pomidora i kukurydzy. Miała zwyczaj zabierac wszystko do domku. Wyszła z domku wzieła kukurydze i słysze jak ją chrupie, wyszła drugi raz i zaś kukurydza, za trzecim razem wziela pomidora, mineły jakies 3 sekundy i nagle z wielkim rozmachem pomidor wylecial nie tylko z domku ale i z klatki a Mela jak gdyby nigdy nic poszła po kolejny kawałek kukurydzy.
evelajn - Pią Paź 03, 2008 13:22 hahaha isis wyobraziłam sobie wylatujący kawałek pomidora z domku i sie rozesmiałam :D słodkie...:P
|
||||||||||
