Alloszczur

[kite]

gdy biegają po biurku to trzymam rękę na blacie tak aby bez problemu mogły na mnie wejść. jak wybieg jest na łóżku to siedzę obok z rękoma na materacu robiąc szczurkom z rąk i głowy taką norkę. w każdej chwili mogą wejść mi na ramię lub schować się pod bluzą

[Cerro]

A więc czas, czas, czas. Szczury to z natury strachliwe zwierzęta, żeby je w pełni oswoić, potrzeba naprawdę sporo czasu.

[jullcia_]

Mam pytanie związane właśnie ze strachem.
Czy niechęć zaśnięcia na kolanach/pod bluzą/ w rękawie/ w kapturze to oznaka strachu i nieufności?

Mam dwa maluszki, czarulek, Linkoln, już dawno śpi w kieszeni mojej bluzy, a drugi, Yeti, chodzi taki niespokojny z miejsca w miejsce, położy się na minutę i dalej krąży. Nie, nie jest super energiczny jak czarny - Linkoln ma ADHD, lata, biega - wszędzie go pełno a Yeti nie. Cały czas siedzi spokojny, średnio lubi wchodzenie na ręke w przeciwieństwie do Lincolna. Jest troche osowiały mam wrażenie, taki wiecznie nieobudzony.
Martwi mnie jego brak energii, tego entuzjazmu, łażenia po prętach itd.

[Cerro]

Apatia i takie "przymulenie" może być objawem choroby. Byłaś z tym u weta? Przejrzałaś forum pod tym kątem?

[Mrówa]

A może to kwestia charakteru? Może to taki "przymulony" typ?
Jednak uważam, że warto sprawdzić jego zachowanie pod względem chorobowym.

[Lenica]

jullcia ja mam 8 chłopaków i 3 jest takich jak twój Yeti jak je wypuszczam z klatki zaraz pakują się w jakieś zagłębienie moich rąk i czekają na mizianie pozostała 5 szaleje biega i podgryza mnie. Ja myślę, że szczurki tak jak my mają różne charaktery nie każdy ogon musi być okazem ADHD Jeśli nie ma innych niepokojących objawów to chyba nie ma się czym martwić

[Cola]

puściłam laski z kastratem. seksu z tego co widziałam nie było, kilka się z nim tłukło, reszta spokój. wszystkie schowałam do klatki a Nina w ryk. nie mogłam jej złapać, jak w koncu udało mi się złapać ogon zaczęła się okropnie drzeć i rzucać i w końcu mnie upierdzieliła. pierwszy raz w życiu ugryzł mnie mój szczur... ona często piskiem reaguje na chowanie po długich wybiegach, ale nie aż tak bardzo... na co dzień jest cudownym miziakiem. o co chodzi?

[Adeline]

Mój Major też tak ma. Kwiczy jak się go wyciąga z klatki, łapie się prętów. To samo jest po wybiegach, kiedy chcę go złapać i zapakować do klatki. Wrzeszczy niesamowicie. No ale wtedy to mu się nie dziwie. Ten szczurak strasznie ceni sobie wolność i spacery. Nie dziwota, że wracać do klatki nie chce. Ale czemu nie chce z niej wychodzić? Głupia ja. Odpowiedź prosta: On chce wychodzić samodzielnie. Wielki indywidualista

[jancia]

Moze zacznę od początku...juz jak odbierałam Edka z Frankiem( a mieli wtedy 6 tygodni) - Ed już coś tam popiskiwał na brata. I od tamtej pory non stop pisk. Pisk na dotyk, pisk na podnoszenie..ale bez agresji..przynajmniej w stosunku do mnie, bo mojego faceta ugryzł kilka razy bardzo dotkliwie. Nowego kumpla nie gryzie. Franka też nie gryzł. Lubi iskanie i przytulanie pyszczkiem. Tylko czasem nawet zanim zbliżę rękę już pisk lub kwękanie. To typ zrzędy??

Scaliłam z istniejącym już tematem. Zanim założysz nowy sprawdź, czy taki już nie istnieje. Kluska

[malvaaa]

Witam,
nie wiedziałam gdzie umieścić mój post, ale jednak zdecydowałam, że będzie on w tym wątku.

Mam dwa samce, obecnie mają 6miesięcy. Diego- nieśmiały, chodzi swoimi ścieżkami, ja mogłabym tak naprawdę nie istnieć , Sid- lizak, wszędzie włazi pierwszy, chodzi za mną jak pies, kontaktowy.

Dwa dni temu wypuściłam chłopaków z klatki, była godzina 9 rano. I nie wiedzieć czemu obydwoje zaszyli się pod łóżkiem, nie reagowali na jedzenie, moje wołanie itp. wrócili do klatki dopiero o 4 nad ranem. Wstałam, zamknęłam klatkę.
Wczoraj wieczorem wypuściłam ich znowu, Diego od razu schował się pod łóżko, Sid grzecznie biegał, i wrócił do klatki na moje zawołanie. Niestety Diego do tej pory siedzi pod łóżkiem! Nie było mnie w domu ok.5 godz. i mam wrażenie, że nie ruszył się ani na centymetr! Co mam robić? wyciągnąć go na siłę? Boje się że wtedy zupełnie go wystraszę. Dodam, że nic ich nie przestraszyło, moje psy nie mają wstępu do pokoju kiedy one biegają, zresztą i tak się ich boją, żaden hałas ani nic. Nie wiem co się dzieje!
proszę o jakieś wskazówki, co może być przyczyną takiego zachowania.
Wychodzą z klatki na ok. 4 godz. dziennie i nigdy tak się nie zachowywały. Przeważnie przychodzą jak usłyszą, wsypywanie jedzenia do miski, szczególnie Diego- jest wielkim żarłokiem, a teraz nawet jedzenie nie działa!

[Cegriiz]

malvaaa, raz czy drugi zdarzyło mi się, ze szczury przestraszyły się bez wyraźnego powodu. Czasem wystarczy obcy zapach.
Spróbuj chłopaka stamtąd wydostać jakimś smakołykiem - ser żółty, kawałek parówki, dżem.. Czymkolwiek, później daj mu ochłonąć w klatce i weź go na ręce i pomiętol. U mnie na nerwową Silę działało.

[malvaaa]

smakołyki niestety nie pomagają, ugotowałam mu warzywka jego najukochańsze i najsmaczniejsze i nic, za to Sid się nażarł za dwóch.

Będę próbować ale dziwi mnie to strasznie, wczoraj obydwaj się tak zachowywali a dzisiaj Diego, a na co dzień tacy nie są... mam nadzieje, że to tylko chwilowe...

dzięki za odp

[Cegriiz]

malvaaa, spróbuj czegoś "zakazanego". Tak jak mówię, parówka, ciastko, masło... Szynka, kiełbasa, czekolada... Coś co pachnie

[Pyl]

Wędzona ryba

[malvaaa]

Kawałek szynki podziałał, Diego wyszedł pare kroków do przodu ale niestety musiałam mu dalej 'pomóc', dzisiaj otworzyłam klatkę i nie chciał wyjść po klatce porusza się normalnie, nie kicha, nie widzę nic niepokojącego, jeśli chodzi o zdrowie.

mam nadzieje, że to chwilowy kryzys...