Alloszczur

[PALATINA]

[mikanek]

Wszystkie zwierzęta odwożę do lecznicy do utylizacji, nie mam własnego ogródka a skradanie się nocą do lasu i zakopywania ciałka, żeby potem jakieś zwierzę je wykopało to nie dla mnie.
Cena różna, dość symboliczna bo na ogół sytuacja poprzedzona jest długim leczeniem w danej lecznicy. Także za samo oddanie zwłok zdarzało się, że nie płaciłam nic. Za uśpienie w lecznicy z opcją pozostawienie ciała ok.30 zł.
Mieszkam w Warszawie.

[PALATINA]

[mikanek]

Mam na myśli szczury, innych zwierząt w ostatnich latach nie żegnałam.

[agacia]

Też bym nie chciała zostawiać zwierzaka w lecznicy, zwłaszcza, że wiem co się z nim potem może dziać i tak wiem, że studenci muszą się na czymś uczyć, ale nie muszą na moich psach.

[Sorgen]

Psy jeszcze żyją, Kluchowi już pewnie niewiele brakuje i znając moich rodziców zostanie zakopana gdzieś w lesie. Dla mojej suki jest już zarezerwowane miejsce na wsi (wprawdzie dom pewnie sprzedamy ale lepsze to niż chowanie gdzieś w pośpiechu). Szczury zostawiałam w lecznicy lub jak zdechł jakiś w domu to zakopywałam w pierwszym lepszym ustronnym miejscu. Drobnica typu zdechłe ryby, traszki, kraby idą w kibel. Nie jestem jakoś przywiązana do zwłok po swoich pupilach, nie robię wokół zakopywania szczurów jakiejś otoczki. Jakoś mi to potrzebne nigdy nie było.

[sachma]

[Ninek]

Ja do zwłok nie jestem przywiązana (jak to brzmi...) ale zostawianie do utylizacji mnie przeraża. Niestety raz widziałam wielką ciężarówkę-chłodnię, która odbierała zwłoki zwierzaka z lecznicy. Wszystkie były po prostu wrzucane na pakę, jak śmieci do śmieciarki. Nie wiem czy to typowa praktyka ale wydaje mi się, że raczej tak.
Szczury, chomiki i koty mamy w ogródku. Na psy mamy miejsce u znajomej (zapsiona, z ogromnym terenem na wsi).

[Layla]

[sachma]

[PALATINA]

A ja chcę, żeby ciało mojego zwierzaka było traktowane z "szacunkiem" (brakuje mi lepszego słowa, choć to nie jest do końca dobre) - nie ze względu na samo zwierzę (w czym jest lepsze od rozjechanego na szosie jeża?) - tylko ze względu na miłość, jaką je darzyłam i dziurę, jaka powstaje w moim sercu po jego utracie.

[Ogoniasta]

Naszego zwierzaka już w tym ciałku nie ma, fakt. Jednak, to nadal to samo futerko, łapki, uszka, które głaskałam, całowałam i tuliłam. Dla mnie ma ogromną wartośc..i ja również nie potrafię zostawic ciałka "do utylizacji". Bardzo bym przeżywała gdybym nie miala innego wyjścia..a niestety często tak w miastach jest.

[Ninek]

[Rysiaczek]

[Layla]

Niech każdy robi jak chce, ja rozumiem, że dla kogoś to ma znaczenie - dla mnie nie ma dużej różnicy między oddaniem do utylizacji a zakopaniem.