Alloszczur

[jolaada]

[Nakasha]

jolaada, ja się z tym nie zgodzę. Sądzę, że wystarczająco dopieszczam moje 26 szczurów. Wszystko zależy od ilości czasu, jaki się im poświęca.

Najwięcej szczurów, ile u mnie mieszkało w 1 stadzie, w 1 klatce (a właściwie w 2 połączonych klatkach) to 24, o ile dobrze pamiętam. Były w nim samiczki i kastrowane samce. Takie stado może spokojnie funkcjonować pod pewnymi warunkami: ma silnego i spokojnego alfę oraz zrównoważone bety oraz członkowie stada są ogóle nieagresywni. Wtedy nie ma żadnych problemów ani z dołączaniem nowych szczurów, ani z kłótniami wewnątrz stada. Tworzy się hierarchia, alfa i bety jej pilnują i wszystko gra. Powiedziałabym nawet, że w takich stadach panuje lepszy porządek, niż przy 4 czy 5 ogonach. Przynajmniej u mnie.

Teraz mam stado z 15 szczurkami razem i również nie ma tam sporów. Niedawno dołączyłam do stada nową samiczkę i obyło się to bez zbędnych walk. Alfa i bety "ganiały" nową przez parę dni, a gdy ta się do końca poddała i zaczęła pachnieć jak stado, gonitwy się skończyły.

No i w dużych stadach można obserwować naprawdę liczne relacje i zachowania między szczurami, to jest szalenie ciekawe.

[Noxa]

U mnie w jednej klatce jest 6 sztuk, i poza tym że hamaczki wytrzymują dość krótko, szczególnie jeśli któryś dostanie miano "ulubiony" i trzeba dość często sprzątać to nie widzę w tym żadnych problemów: wszyscy są miziani tyle na ile maja ochotę, co w sumie u mnie wygląda tak że podczas wybiegu na kolanach mam minimum 3 sztuki non stop, rotacyjnie. Większych kłótni w stadzie nie ma, aczkolwiek zdarza się że się trochę tłuką (najlepiej wszystkie na raz, a klatka fruwa), a tak to śpią na kupie. W większym stadzie ślicznie widać hierarchię i zależności między ogonami, aczkolwiek dla mnie maksymalnie maksymalną granicą jest 10 sztuk, i to jak najbardziej zróżnicowanych wiekowo. Kiedy przyjdzie ta dziadyga "Starość" wraz z siostrą "Chorobą" to robi się nieciekawie.

[quagmire]

[Niamey]

Cytat:

Trudniej za to jest pracować ze szczurami

Zgadzam się, w pewnym momencie po prostu dałam sobie spokój

jolaada napisał/a:

. Nie dopieścisz takiego stada, bo to fizycznie niemożliwe

Z tym dla odmiany nie do końca się zgodzę Mam obecnie 7 szczurów, było 9 i każdy dostawał swoją porcję czułości, co więcej w większej grupie (tzn. u mnie tak jest) bardziej się nakręcają na kontakt ze mną, przychodzą zbiorowo na kolanka itp. Jak jedna idzie do mnie, to zaraz jakaś koleżanka też chce

Podsumowując - ja nie widzę żadnych przeciwwskazań związanych ze szczurzym zachowaniem, do posiadania większego stada. Jedyne przeciwwskazania są ze strony człowieka - natury finansowej, czasowej i psychologicznej. Tak więc odpowiadając na pytanie - w odpowiednio dużej klatce, można trzymać maksymalną właściwą dla tej klatki ilość szczurów, bez względu na to czy jest to 5, 15 czy 30 osobników.

[jolaada]

[Niamey]

jolaada, wydaje mi się, że to jest warunkowane osobniczo i niekoniecznie pozostaje w prostej korelacji z liczbą szczurów. U mnie wyraźnie było to związane z charakterem - miałam stado dwóch szczurów, z których żaden nie był miziakiem, miałam też stado dziewięciu, z których 7 lubiło mizianie Aczkolwiek nie da się ukryć, że przy dwóch ma się więcej przestrzeni na indywidualną pracę.

[jolaada]

[Oli]

[Irsa]

W chwili obecnej mam tyllko dwa szczurki,samców. Jeden z nich,roczny,był przez 11 miesięcy sam i dopiero od niespełna miesiąca ma towarzysza ok.5 miesięcznego. Widzę jednak,że ten dlugi czas spędzony w samotności odbił się niekorzystnie na Węgielku. Od zawsze był leniwy i nie chciał biegać po domu. Nawet kumpel go nie rozruszał. Nie wiem tylko,czy w tej sytuacji powinnam zdecydować się na zapewnienie im jeszcze jednego ogonka do towarzystwa,czy zostawić to tak,jak jest. To są moje pierwsze w życiu szczury. Mam niestety za małą klatkę na liczniejsze stadko.
Oba moje ogonki żyją zgodnie w klatce,poza nią każdy żyje własnym życiem. Stąd moje wahanie,czy dwa szczurki to na początek wystarczy? Czy one mogą być szczęśliwe,będąc tylko we dwóch?

[quagmire]

Irsa, mogą - pewnie. Trzyszczurze stado jest w pewien sposób pewniejsze, bo jak jeden odejdzie, to drugi nie zostanie sam. Ale najważniejsze, że każdy z nich ma kumpla, ma z kim pogadać i się do kogo przytulić.
Jeśli nie masz warunków na trzeciego, to się nie martw. Na pewno dają radę, zwłaszcza, że piszesz, że się przyjaźnią.

[Irsa]

To dobrze zastanawiam się jednak,czy gdybym dołożyła pięterko w tej klatce,to czy by się tam nie zmieścił jeszcze jeden szczurek... Na dole mam duży domek dla ogonków,hamaczek,nie ma miejsca na inne rzeczy poza miskami,ale może one by mogły razem spać w tym domku? Albo na pięterku przygotować jedno spanie. No i właśnie,jak to będzie,gdy Pepin (ten młoldszy) zostanie sam? Czy nie lepiej już teraz wziąć trzeciego ogonka?
Trudno nazwać relacje między moimi ogonkami przyjaznią,bo ich wspólne przebywanie razem dotyczy tylko pory gdy są w klatce.
Gdybym zdecydowała się na trzeciego ogonka,to w jakim wieku najlepiej by było go wziąć do samców w wieku rok i drugi 5 miesięcy?

[Oli]

Irsa, odpowiednia klatka dla szczurów to nie ilość miejsc do spania, a jej gabaryty, by każdy szczur miał przestrzeń dla siebie oraz jej zagospodarowanie, by. np. szczur w niemal każdym jej miejscu mógł się wyprostować stając słupka na dwóch nogach. Może napisz jaką masz klatkę, wrzuć jej zdjęcia lub podeślij link z podobną/taką samą?

[quagmire]

Irsa, klatka dla szczurów musi mieć odpowiednie rozmiary. Nawet jak się tam wsadzi masę kryjówek czy miejsc do spania, to to nie zmieni powierzchni, jaką mają do dyspozycji. Jeśli masz małą klatkę, zostań przy dwóch.
Najłatwiej do stada dołączyć maluszka, nie stawia się zazwyczaj i starszym szczurkom jest go najłatwiej zaakceptować.

[Irsa]

Mam klatkę 60 x 70 cm. Pięterka nie ma,ale mam możliwość dorobienia go w każdej chwili. Jest to klatka po szynszyli,dostałam ją od kogoś.
Moje dwa ogonki spokojnie mają w niej dosyć miejsca. Stojąc na domku.zostaje im jeszcze miejsce na swobodnw włażenie po kratkach na górę klatki.
Powiedzcie mi jeszcze,jak to jest z tym,że szczurki czasem lubią pospać w dzień,mimo,że je wypuszczam z klatki? Dziś oba są śpiące teraz śpią poza kaltką. Każdy tam,gdzie mu wygodnie. W nocy też potłuką się trochę po klatce i śpią. czy dawać im w dzień spać tam,gdzie chcą poza klatką? I czy jeśli widzę gdy są w klatce,że po otwarciu jej nie spieszą się do wyjścia,tylko leżą zwinięte w kłębki,to wyjmować je aby pobiegały czy lepiej nie?