Iguiszczury - Nie Sty 08, 2017 00:00 Temat postu: Tutaj potrzeba oka fachowca, czyli Iga i dwa szczury Po pierwsze chciałam tylko powiedzieć jak wdzięczna jestem za to forum, bo wiele dobrych rady już tu przeczytałam, ale jedno mnie wciąż nurtuje. Jako świeżo upieczona mama dwóch szczurków Rambo (ur. sierpień 2016) i Tadzia (ur. czerwiec 2016) nie sądziłam, że "szczurkowa" gorączka, mnie dopadnie, ale skoro teraz to piszę znaczy, że uderzyło to we mnie mocniej niż się spodziewałam 
Sprawa wygląda następująco; w temacie tych małych nosków nie jestem biegła, to moje pierwsze doświadczenia z tymi małymi zwierzątkami. Moim mentorem jest Karolina- sama ma 3 szczurki, pracuje w sklepie ZOOlogicznym w którym kupiłam Ramba i adoptowałam Tadzika, jednak chciałabym was szczurze mamy zapytać o radę. Tadzik przybył do nas już jako dorosły szczurek, który w momencie zaaklimatyzował się w naszym domu, tego samego dnia już biegał po dywanie i generalnie super! Mamy sygnał przywoływania, który działa w 60% przypadków i póki co (poza świerzbicą z którą go dostaliśmy) nie ma żadnego problemu. No i jest Rambuś, nasz pierwszy szary nosek, którego kochamy nad życie, ale! Rambo jest bardzo bojaźliwy i pomimo tego, że jest już oswojony, zna nas i nasze zapachy, ciągle ucieka od nas. Nie umiem chyba znaleźć sposobu na tego małego, który ucieka na każdy głośniejszy dźwięk. Nie umiem rozpoznać kiedy chce pieszczot, kiedy i jak mam się z nim bawić. Czy potrafiłybyście mi jakoś pomóc, szczurza ekipo? Senthe - Nie Sty 08, 2017 10:49 Od kiedy jest u was? Jak reaguje na dotykanie, podnoszenie? Czy czymś się różni jego zachowanie w klatce i poza klatką? Co do tej pory robiliście, by się z nim zaprzyjaźnić? Iguiszczury - Nie Sty 08, 2017 17:57
Rambo jest u nas od miesiąca i od drugiego dnia po przyniesieniu go jest z nami kiedy tylko wracamy do domu. Łazi po łóżku na którym siedzimy, zrobiliśmy mu mały "trening" zaufania jedzeniem, czyli standardowo; pierwszego dnia zabierał jedzenie z palców, następnego otworzyliśmy drzwiczki, by podszedł bliżej i zabrał sam jedzenie i tak przez dwa dni aż po tygodniu kładliśmy jedzenie na ręce i czekaliśmy aż wyjdzie nam na ręce. Kiedy go podnosimy czasem leży spokojnie i czeka, a czasem łapie się maty która wisi w klatce jakby chciał uciec, potem na rękach kręci się i chcę jak najszybciej być na łóżku, bo wtedy chowa się za poduszkami lub pod kołdrę. W klatce większość czasu leżakuje, je i śpi a poza klatką lata jak opętany i po nas chodzi Generalnie słodki z niego zwierzak, tylko nie wiemy czy kwestia jest taka, że jego osobowość jest z natury strachliwa, nieśmiała i płochliwa, czy to my źle go ze sobą socjalizujemy 
Senthe - Nie Sty 08, 2017 20:23 Miesiąc to nie tak długo. Jeśli nie jest agresywny i nie unika kontaktu za wszelką cenę, tylko daje się w miarę spokojnie podnieść albo chodzi po Was czasami, to raczej wszystko jest w porządku. Jeżeli szczury są już połączone, to raczej kwestia czasu, kiedy ten nieśmiały nauczy się od tego odważniejszego, że nie ma się czego bać. Iguiszczury - Nie Sty 08, 2017 21:09 Dzięki, uspokoiłaś mnie! <3 |
||||||||
