Nakasha - Nie Maj 13, 2012 00:27 ziew, z genetycznego i behawioralnego punktu widzenia aż tak wiele ich nie dzieli - w końcu mogą się ze sobą swobodnie mnożyć i traktują siebie nawzajem jak jeden gatunek, tworzą ze sobą stada. Różnica jest duża dla ich opiekunów, czyli dla nas.  Dziki są o wiele bardziej czujne, ostrożne, niepodporządkowane, niezależne, terytorialne, a agresja nadal jest dla nich jednym z podstawowych sposobów załatwiania konfliktów i reakcją na strach... Wśród innych szczurów stosują sygnały, których my nie dostrzegamy lub nie potrafimy w odpowiedni sposób na nie zareagować, pewnie stąd zdarzają się pogryzienia... No i mają o wiele niższy próg reakcji, więc łatwo je pobudzić czy zaniepokoić.
W pewnym sensie przypominają mi relację wilk - pies... wilka można oswoić, nawet trzymać w domu (w USA hodują hybrydy różnych gatunków wilków i sprzedają jako domowe pupilki), ale nigdy nie będzie można być tak swobodnym i bezpośrednim w kontaktach z wilkiem, jak z psem. Do psa można podejść od tyłu, chwycić za kark i wymiętosić, a wilk jeśli w ogóle pozwoliłby do siebie podejść od tyłu, to zaraz odgryzłby nam rękę. Tak jak dziczek dziabie gdy się go niepokoi. Do tych zwierząt trzeba mieć dużo szacunku i dawać im przestrzeń, dystans.
ziew - Nie Maj 13, 2012 11:44 Nakasha, jestem tego świadomy. I stąd właśnie moje uznanie i podziw dla ludzi, którzy się podjęli ich przygarnięcia, choć przecież też mają świadomość, że to nie są 'pluszowe misie'. Afera1 - Nie Maj 13, 2012 18:28 Ale cudaki. Dziki robią na mnie ogromne wrażenie i czytam ten wątek z zapartym tchem. 
ziew - Pon Cze 04, 2012 23:29 Hmmm... Jakoś cicho... Co tam nowego u Dzikusków? Piszcie, proszę. Nakasha - Pią Cze 29, 2012 21:07 Oto filmik.
http://www.youtube.com/watch?v=BWqRORVz-Qg Widać na nim, jak bardzo obaj stresują się obecnością aparatu. I jak nie lubią dotyku, chociaż go tolerują i nie są agresywni. Fajnie widać jak się spinają i sztywnieją (zamierają) gdy coś ich zaniepokoi. ziew - Sob Cze 30, 2012 14:08 Suuuper są. A jak się dogadują z innymi szczurami? Nakasha - Sob Cze 30, 2012 14:20 Doskonale. Zajęli pozycję gdzieś pod koniec hierarchii i nie sprawiają żadnych problemów. Za to zawzięcie kopulują z samiczkami w rujce, oczywiście ku wielkiej uciesze samiczek. 
ziew - Sob Cze 30, 2012 14:47 Taaa... Nie ma to jak "dziki zwierz" 
wuwuna - Sob Cze 30, 2012 18:13 Nak, one są cudowne! 
Hanami - Śro Lis 20, 2013 00:14 DUSZA SZCZURKA WĘDRUJE DO NIEBA Rozbójniczki moje najukochańsze gdzie wy, gdzie!? Każdy ma jakiegoś "tego" szczura. Ja też już miałam takie cztery. Ale te dwie były takie, że już na zawsze były, są i będą TYMI JEDYNYMI. SIRINIA (10.09.2011.-03.11.2013.) Ucieleśnienie szczurzej doskonałości. Bezgłośna i ulotna jak łabędzi puch. Zawsze pół kroku z tyłu. Zawsze za siostrą. Ten jeden jedyny raz "wyszłaś przed szereg". MAŁA SHI (10.09.2011.-14.11.2013.) Łobuzku czystej wody, najwspanialsza Alfo z półogonkiem, którą tak naprawdę nie dane ci było zostać. Za Tęczą jesteś. Dlaczego nie cieszy mnie fakt, że już nigdy mnie nie kąśniesz? Moje serce jest martwe. Proszę nie pisać tu żadnych wyrazów współczucia ani komentarzy. No chyba, że ktoś miałby mi do zaoferowania 5-7 tygodniową dziką lub półdziką samiczkę. Najlepiej w kwietniu lub wrześniu. Wtedy proszę o wiadomość na PW lub w SB. |
||||||
