PALATINA - Pon Sty 30, 2012 15:54
Szczury to zupełnie inne zwierzęta.  Zresztą ja sie teraz opieram tylko na informacjach z książki. Sama nie mam ŻADNYCH doświadczeń z kotami.
Zresztą i tak nie mamy miejsca na drugiego kota. Choć kusi nas bardzo siostra naszego Racuszka. Oj kusi!! 
Ale mimo charakteru ragów, widziałam babcie naszego skarba i ona jest typowym kotem nie do trzymania w stadzie. Stresuje się i atakuje inne koty. Hodowczyni mówi, że zaczyna już rozważać szukanie jej nowego domu, bo widzi, że kocica jest nieszczęśliwa. A mają spory dom i tylko 4 koty (+ kocięta chwilowo), a ona już sobie nie radzi w stadzie. Nie lubi się ze swoją córką. Wkurzają ją maluchy. Toleruje tylko jednego kastrata. 
nezu - Pon Sty 30, 2012 17:27 Znajoma na 80 metrach ma 7 kotów i niekastrowanego kocura i jakoś scysji nie ma. Mają sympatie i antypatie, ale szczury też je mają i wierz mi, to NIE JEST inna sprawa. ![;]](images/smiles/cwaniak.gif ";]")
Zarejestrowana hodowla MCO. Moje koty nie pałają do siebie przesadną miłością, ale żyjemy razem pod jednym dachem od 7 lat i nie ma z tym wielkich problemów. Poprzednia dwójka zaś to byli nalepsi przyjaciele, aż do śmierci. Nie wiem skąd czerpiesz informacje o kotach, ale chyba z kosmosu... Koty takie jak babcia (napisałam matka, przepraszam, pomyłka) tego miotu to nie jest norma, tylko ewenement. klauduska - Pon Sty 30, 2012 17:30 PALATINA, tak bywa w stadach hodowlanych. nie wiem czy jest już ciachnięta, ale jeśli tak, to wszystko to tłumaczy. kotki hodowlane mają swoje rangi [tak samo jak u szczurów] i po sterylce mogą stracić pozycje w stadzie, do czego nie mogą się przystosować. i wtedy właśnie hodowcy postanawiają oddać kotkę do adopcji. jak się ma większe stado, to zawsze się ryzykuje, że ktoś może się z kimś nie lubić i będą walki. ale przy dwóch kotach, a już w szczególności małych, to ja bym się nie obawiała. u szczurów też nie zawsze się wszyscy lubią, a mam w stadzie wręcz się nie cierpiących przeważnie dwóch panów. inne zwierzęta, inny gatunek, ale tak samo przechodzi się łączenie itd. u ludzi też nie zawsze wszystko jest super po pierwszym spotkaniu z nową osobą. trzeba czasu [jeśli się bierze z innych miotów]. i teraz przykład: moja Socia każdego nowego tymczasa nie cierpi z początku i na mnie jest wielce obrażona, że znowu coś przytargałam do domu. woli siedzieć ze mną niż z innymi kotami i mogłaby być kotem pojedynczym, na co ja się nie zgodzę, bo nie chcę, żeby była sama ciągle. jak trochę czasu minie, je normalnie razem z tej samej miski, pobawi się z resztą kotów, przytuli czasem, ale i tak ja jestem dla niej ważniejsza. zawsze jednak łączenie przechodzi tak samo: warczenie, syczenie, walenie łapami, obrażka, a z czasem love-love. drugi przyklad: moja tymczaska. dzikawa dosyc nadal, na wszystkie koty [nawet na swoją siostre] potwornie warczała i syczala. już trochę ją oswajam [przy okazji zdążyła wrócić z adopcji  ]. myślałam, że nie nadaje się na dokocenie i chciałam ją tylko na pojedynczą kotkę wydać. no i co ostatnio zobaczyłam? jej usilnie mizianie się z drugim tymczasem i Socią, wylizywanie ich, zachęcanie do zabawy. po prostu potrzebowała czasu, żeby zrozumieć, że ani kot ani człowiek, to nie maszyny, które jej chcą krzywdę zrobić 
PALATINA - Pon Sty 30, 2012 18:03
Nie, nie jest. To młoda kotka (2,5 roku ma).
Napisałam czarno na białym, skąd czerpię.
A że nie czytasz, co piszę, to już nic na to nie poradzę. nezu - Pon Sty 30, 2012 18:06 Przeczytałam dwa twoje posty po zasugerowaniu ci wzięcia drugiego kota przez pitu i jedyne co przychodzi mi do głowy jako twoje tłumaczenie skąd, to ta książka. No chyba że sugerujesz się zachowaniem jednej kotki, babci miotu. Jeśli tak, to nie skomentuję.
<dopisek> Jaka to książka? Tak szczerze. Ile znasz pozycji czytelniczych na temat psów/szczurów które można uznać za wiarygodne? Wiadomo przecież że jest ich niewiele. Taka sama sytuacja jest w świecie książek o kotach. To że zawiera podstawy, nie oznacza że jest zbiorem prawd objawionych. quagmire - Pon Sty 30, 2012 18:11 Ej, dziewczyny, przecież PALATINA może chcieć mieć jednego kota. Może mieć obawy przed łączeniem, bo to tak praktycznie Jej pierwszy kot. I ja zupełnie nie rozumiem, o co Wam chodzi. Jeśli PALATINA i W. zdecydują się na drugiego kota, to to ma być ich decyzja, a nie nasza. Podstawowa różnica między kotem a szczurami jest taka, że kot nie żyje 2-3 lata, tylko jednak dłużej. nezu - Pon Sty 30, 2012 18:12 Tak, może. Ale nie powinna w takim razie zasłaniać się argumentami z kosmosu, tylko napisać to wprost. I tak szczerze, quag, ona chyba nie potrzebuje obrońcy.
Jest dorosła. <dopisek po czasie, nie chcę pisać posta pod postem> PALATINA, jeśli nie chcesz drugiego kota, lub masz obawy, napisz to wprost, w każdym razie sugerowanie się jedną książką (koci detektyw?), nie jest tu wskazane. Poczytaj inne pozycje, rozejrzyj się po forach i wtedy decydujcie co dalej. Właściwie umiem zrozumieć wasze obawy, psiska, kot, świniaki, szczury. No ale wystarczyło to jakoś wyszczególnić, a nie doszukiwać się w kocich charakterach w ogóle i szczególe elementów psychopatycznych...
PALATINA - Pon Sty 30, 2012 18:15 nezu, Ta książka właśnie nie zawiera podstaw.
Dlatego może być nieobiektywna. To w większość zbiór opisanych co ciekawszych przypadków, z którymi się spotkała autorka (która od kilkudziesięciu lat pracuje jako koci behawiorysta). Są to opisy wizyt domowych u kotów sprawiających problemy (agresja do ludzi/kotów, depresja, dominacja, sikanie poza kuwetę, zjadanie niejadalnych przedmiotów np. wełna/bawełna/skóra), dociekanie prawdy, sugerowane rozwiązania i opis efektów pracy właścicieli. nezu - Pon Sty 30, 2012 18:18 Koci detektyw jest książką ciekawą, to muszę przyznać. 
Aczkolwiek przedstawia jedną stronę medalu. W razie czego dopisałam coś wyżej żeby nie pisać posta pod postem a w międzyczasie dodałaś swój post.
Daleka jestem i będę od zmuszania cię do dokacania na siłę, zdecydujecie z czasem. A na razie życzę wam radości z kociaka, bo jest naprawdę uroczy.
PALATINA - Pon Sty 30, 2012 18:21 Metraż mieszkania i liczba zwierząt zostały przecież przeze mnie wymienione na pierwszym miejscu w argumentacji "przeciw". nezu - Pon Sty 30, 2012 18:24 Znam ludzi z większym zwierzyńcem na podobnej przestrzeni, ale wiem że do utrzymania ich w zgodzie, a mieszkania w normalnym stanie potrzeba wtedy więcej wysiłku, na który nie każdego stać. To tak na marginesie. O psicach przypomniałam sobie dopiero przy okazji dopisku, nie wiem czemu mi wyleciało z głowy, że przecież masz jeszcze je. klauduska - Pon Sty 30, 2012 18:24
napisałam ci mega posta z przykładami z życia wziętych a'la ten twój "Koci detektyw", a ty skomentowałaś tylko to o kotce hodowlanej...?
podstawy opisujemy ci tutaj, podstawy znasz też z łączeń szczurów i podstaw też możesz się dowiedzieć z for kocich [miau to NIE jest jedyne forum kocie!] klauduska - Pon Sty 30, 2012 18:26 nezu, to o dokoceniu wyszło z tego, że PALATINA wyjeżdża na działkę co weekend i psy zabiera i co ona ma zrobić z kotem wtedy, to doradzone było dokocenie się, żeby kot nie siedział sam w domu w razie czego. edit: myślałam, że post się sam doda do mojego poprzedniego.. scalcie
PALATINA - Pon Sty 30, 2012 18:28 Tak, mam dwa psy, średniej wielkości (16 i 20kg).
Na szczęście moje psy są bardzo pozytywnie nastawione do mniejszych zwierzątek w domu. Do kota póki co boją się podchodzić, bo maluch na nie warczy. Ale już warczy coraz mniej. Chyba się trochę oswoił z ich obecnością. Przed chwilą bawił się pluszową myszką tuż obok mojej śpiącej suki. Warczy już tylko, gdy któraś z nich poruszy się gwałtowniej lub podejdzie za blisko, chcąc go powąchać. Pewnie za tydzień już będzie super między nimi.
nezu - Pon Sty 30, 2012 18:30 PALATINA, Rudi przez pierwszy tydzień na sam widok moich psic robił się dwa razy większy, pluł, fukał i kopał z półobrotu. 
Po tygodniu ciumkał już Belisię (tę naszą nibyjamniorkę) w ucho.
Umiejętności przystosowawcze kociąt mnie nie przestaną zadziwiać i rozczulać.
|
||||||||||||||||
