Oli - Czw Paź 15, 2009 19:54
Wszelkie zachowania wieku dojrzewania były łagodne u pozostałych moich samców. Jeśli jest to tak nasilone to raczej jedynie trochę zelżeje, ale nie przejdzie całkiem. komosa - Czw Paź 15, 2009 21:29 Powiem tak: mam problem podobny do niektórych z Was. Od jakiegoś tygodnia zachowanie Stefana i Bazyla uległo zmianie. Jak jeszcze 7 dni temu biegały ze sobą wszędzie, bawiły się, tak od tamtego czasu jest niemałe spięcie. Nie wiem czy to już czy to jeszcze nie ten czas burzy hormonów, ale wiem jedno: czuje sie bezradna. Gdy w zabawach dominował Stefan (starszy o tydzień - ma 3 miesiące), tak teraz jest nieźle zastraszony przez młodego. Jak tamten tylko się zbliża, Stefan zaczyna piszczeć i uciekać. Wtedy Bazyl się stroszy, podchodzi do niego bokiem i spycha go, co często kończy się kotłowaniną i niewielką ranką na grzbiecie Stefana. Wypuszczony na pokój siedzi ciągle pod kocem, kołdrą lub na moim ramieniu. Wieczorem, jak wracają do klaty, po paru jeszcze sprzeczkach zasypiają razem. Jeden iska drugiego, na zmiane. A rano znów to samo, jak sie rozbudzą już coś jest nie tak. Nie wiem o co im idzie i nie wiem czy już teraz decydować sie na kastrację. Do niedawna Bazyl był samotnikiem, teraz bryka jak Stefan podczas zabawy, co mnie niezmiernie dziwi, nie ukrywam jednak, że i cieszy. Trudno mi jest zostawiać ich razem na moją nieobecność w jednej klacie, ale często nie mam innej możliwości... Cóż mi więc począć?... (boli mnie to gdy moje współlokatorki nazywają Stefana Stefkiem Ciotą'  )
[ Dodano: Sro Lis 11, 2009 18:26 ] Powiem od siebie tylko tyle, że Bazyl został jednak wykastrowany, bo nie widziałam innej opcji. Nawet w nocy sie sprzeczać zaczęli, wiec musiałam jednego zamykać w szafce pod moją nieobecność, lała się krew wiec nie mogłąm na to patrzeć tak o se po prostu. Czuje sie dobrze i na moje szczęście znów się dogadują:D Po 11 dniach od kastracji... A już sie bałam, że bede musiała go oddać 
zuuzuushii - Pon Lut 22, 2010 21:33 Naprawdę samce zmieniają się nie do poznania podczas dojrzewania? Jakoś nie mogę sobie jeszcze tego wyobrazić, na razie mają 3 miesiące i są takie kochane. Trochę mnie ta wizja dojrzewania przeraża:/ a trochę to chyba za mało powiedziane... To dlatego większość woli samiczki? baradwys - Pon Lut 22, 2010 21:38 moi Orion Othello Bonifacy Panfucy i Diego to samce pełnojajeczne  są grzeczni  Fryd stracił jaja bo nie tolerował szczurów. Nie każdy szczyr fiksuje inaczej nie było by miotów w hodowlach 
kameliowa - Wto Lut 23, 2010 04:30 Jeden z moich samczyków faktycznie zmienił się nie do poznania. Jak był mały, to był małym agresorem, wszędzie go było pełno, podgryzał współlokatorów. Teraz zachowuje się jak kot. Ma wszystko w d, leży i nic nie robi, kładzie sie na kolanach i karze sie głaskać 
Layla - Wto Lut 23, 2010 16:37
zuuzuushii - Wto Lut 23, 2010 23:43
Nie żałuję, ale... jakoś tak na tym forum przewija się więcej ochów i achów w stosunku do samiczek, w dodatku czytam historie o strasznym dojrzewaniu, o łupieżu testoronowym który leje się strumieniami^^ uczulaniu... i nachodzi mnie taka myśl właśnie, kurcze? Może o tym się nie mówi, że sporo osób ubolewa , jak chłopców w miocie rodzi się więcej... bo są osoby które wiedzą coś czego ja głupia jeszcze nie wiem... eh...że to straszne bestie się robią nie do poznania wredoty itp... Cerro - Śro Lut 24, 2010 09:37 Myślę, że z tymi bestiami i wredotami to trochę przesada. Mam samczyka i powiem szczerze, że widywałam agresywniejsze owce, a to jest śpioszek, miziak i rozrabiaka uroczy  . Myślę, że charakter to bardziej kwestia indywidualnych cech i doświadczeń szczura niż jego płci.
Tak naprawdę mi osobiście najbardziej znaczenie terenu przeszkadzało, ale też można się przyzwyczaić, bo to nie jest znowu jakaś wielka kałuża . A z łupieżem można dać se radę całkiem gładko.
Ale faktycznie, ja też zauważyłam, że więcej osób się nad samiczkami rozpływa. Oli - Czw Lut 25, 2010 03:38 Cerro, to nie jest przesada, ale po prostu o tych samcach, które burzliwie dojrzewają się pisze. Przesiewajcie trochę informacje, nikt przecież nie będzie pisał o samcu, który nie przechodzi burzy hormonów lub przechodzi ją lekko, bo taki samczyk problemów nie sprawia. Mam 15 samców, z czego kilku bardzo burzliwie przechodziło dojrzewanie, inni są jeszcze przed tym okresem, niektórych trzeba było nawet wykastrować, a inni nie sprawiali problemów.
Ze wszystkich samców jakie mam i miałam to tak: Gizmo - nie przechodził burzy hormonów Capri - burza objawiła się jedynie przejęciem władzy w stadzie i w rezultacie staniem się najcudowniejszym szczurem, z wielką charyzmą jakiego znałam Filip - burza objawiła się zwiększoną bojaźliwością oraz panikarstwem, ale bez większego echa Kaspian - brak jakichkolwiek oznak burzy Elton - koszmarna burza, dodatkowo podłoże psychiczne agresji, kastracja trochę pomogła, ale nie na tyle by dołaczyć go do stada czy to samców, czy samic, musiałam założyć trzecie stado Narsil - żadnych oznak burzy Ojej - koszmarna burza hormonów, kastracja niewiele dała, ale Ojej był chory "na umyśle" i musiał zostać uśpiony (dla zainteresowanych jego historia jest w dziale odeszły) Imp - lekka burza, alfa stada Duplo - żadnych oznak burzy Rasta - burza hormonów bardzo wyraźna, był złośliwy, dręczył młodych, koszmarnie miał tłustą sierść, kastracja pomogła Kazoo - j.w. z tą różnicą, że nie był tłusty, za to potrafił ugryźć jak mu się coś nie podobało, nie lubił brani ana ręce, kastracja zdziałała cuda i teraz jest miziakiem na 110% Borys - burza średnio nasilona, podobnie jak u Filipa nasiliło się panikarstwo, ale przeszło Wookie - burza hormonów bardzo znaczna, był agresorem, chociaż nigdy nie ugryzł żadnego szczura, chciał przejąć brutalnie władzę w stadzie (jedyny raz kiedy szczura zahaczył zębami to właśnie alfę Impa ale bardzo powierzchownie i nawet szycie nie było konieczne), burza minęła, teraz jest alfą i spokojny, chociaż potrafi ostrzegawczo złapać za palec jak mu się coś nie podoba Windu - burza hormonów mniejsza niż u brata, ale także wyraźna, był rozdrażniony, kłótliwy, niedotykalski Oskar - wchodzi w wiek dojrzewania, jest jak narazie bardzo kochany, chociaż hop do przodu i z gapiostwa np. ostatnio zamiast za przepiórcze jajko chwycił mocno za mój palec, konfliktów nie widzę jak narazie Jan - kiepsko zsocjalizowany (import Holandia), sprawiał początkowo problemy, był gnębicielem i bardzo niepewny na rękach, z czasem się uspokoił (już miałam go kastrować, ale widać jego zachowanie nie było wynikiem hormonów), obecnie alfa w swoim stadzie, dość charakterny alfa, rządzi w sposób zdecydowany acz nie agresywnie Teraz macie obraz jak to wygląda w większym stadzie. Reszta moich samców (5) jest za młoda jeszcze. Temat nie jest o nieproblematycznym dojrzewaniu, bo to przechodzi niemal niezauważone, bez echa, stąd opisy tych najtrudniejszych przypadków, a nie ogółu.
zuuzuushii - Czw Lut 25, 2010 04:19 Dziękuję Ci baardzo Oli szkoda, że nie mam tu opcji "Pomogła" bo na pewno bym zaznaczyła:) Ja po prostu czym więcej czytam, tym więcej mi się nasuwa pytań, a ten temat wydawał się na to konkretnie pytanie najodpowiedniejszy. Dopiero przede mną uroki dojrzewania, wolę się przygotować..
Oli - Czw Lut 25, 2010 04:32
Nigdy nie był miziakiem specjalnym, ale lubi dotyk, jest jednym z tych cichych i "niewidocznych" samców w moim stadzie. Dojrzewanie przeszedł, ale uważam, że naprawdę łagodnie, bo kłótliwość i fochy to zupełnie co innego od agresji, czy nadpobudliwości. No i matka miotu jest baaardzo spokojna, co dodatkowo dobrze wróży. Ogólnie powiem, że jeśli jego zachowanie było by naganne, to w życiu bym nie powiedziała Nakashy "tak, według mnie może zostać ojcem".
[ Dodano: Czw Lut 25, 2010 04:39 ]
Layla - Czw Lut 25, 2010 07:34 Z moich samców burzę przechodził Ludwik, Harold i teraz przechodzi ją Kalif. Przy czym tylko w przypadku Ludwika konieczna była kastracja
Cerro - Czw Lut 25, 2010 10:31 Oli, cenię twoje doświadczenie w kwestii obchodzenia się ze szczurami, ale uważam, że niepotrzebnie negujesz część moich stwierdzeń, więc spróbuję je obronić: Dalej uważam, że mówienie o samcach jako o wredotach i bestiach jest przesadą. Fero też przechodził burzę hormonów, był kłótliwy, niedotykalski i szukał byle powodu do wyładowania się na kimś/czymś. Z tego, co czytam o twoich samczykach, najgorzej przez okres dojrzewania przechodzili Elton i Ojej, na co złożyły się jednak również inne czynniki, a nie tylko płeć - u Eltona "dodatkowo podłoże psychiczne", u Ojeja - choroba. Dalej uważam, że to nie jest wielka kałuża, nawet kiedy szczuras "odkręca kurek". Ale ja mam porównanie z kocurem i psem, więc może mamy różne podejście co do pojęcia "wielka" .
Dla mnie usunięcie objawów dokuczających szczurowi (jak choćby swędzenie) poprzez np. kąpiele w Nizoralu lub regularne wyczesywanie to rozwiązanie problemu. Jeżeli dla ciebie rozwiązaniem problemu jest całkowite usunięcie łupieżu to po prostu mamy (znowu) dwa różne podejścia do sprawy. zuuzuushii - Czw Lut 25, 2010 13:36
Oli - Czw Lut 25, 2010 14:06
|
||||||||||||||||||||||||||||
